Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2016 r., sygn. I OSK 1630/16

Postępowanie administracyjne, w tym także postępowanie egzekucyjne w administracji staje się bezprzedmiotowe, jeżeli w jego toku dojdzie do ustalenia, że brak jest co najmniej jednego z konstrukcyjnych elementów stosunku administracyjnoprawnego: podmiotu, przedmiotu lub podstawy prawnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant: st. asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. B.V. z siedzibą w V. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 2300/15 w sprawie ze skargi E. B.V. z siedzibą w V. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od E. B.V. z siedzibą w V. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 8 marca 2016 r., IV SA/Wa 2300/15 oddalił skargę E. B.V. z siedzibą w V. w Holandii na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w przedmiocie odmowy wyłączenia spod egzekucji elementów pieca próżniowego oraz skrzyń, elementów metalowych i konstrukcji metalowych. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że niezasadny okazał się zarzut naruszenia art. 38 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r., poz. 1619 ze zm., dalej "u.p.e.a.") przez jego niezastosowanie. Sąd zauważył, że § 3 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. nr 46, poz. 237; dalej: Rozporządzenie RM) stanowi, że przepisy działu II rozdziału 6 u.p.e.a. dotyczące przechowywania, oszacowania i sprzedaży ruchomości stosuje się do ruchomości, które stały się własnością Skarbu Państwa albo powiatu na postawie prawomocnego orzeczenia przepadku przedmiotów wydanego w postępowaniu karnym (...). Niewątpliwie zatem literalne brzmienie przepisu nakazuje stosowanie w postępowaniu likwidacyjnym tylko określonych przepisów części szczegółowej u.p.e.a., ale nie usytuowanego w dziale I. art. 38 u.p.e.a. Cytowany przepis rozporządzenia jest zgody w tym względzie z delegacją ustawową zawartą w art. 174 u.p.e.a., wyraźnie ograniczającą możliwość rozciągnięcia przepisów postępowania egzekucyjnego w administracji na przedmioty podlegające przepadkowi wyłącznie do przepisów działu II rozdziału 6. ustawy i jedynie w zakresie przechowywania, oszacowania i sprzedaży zajętych ruchomości. Wykładnia językowa tych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że w postępowaniu likwidacyjnym nie stosuje się art. 38 u.p.e.a., wobec czego złożenie w tym postępowaniu wniosku o wyłączenie spod egzekucji przedmiotu objętego przepadkiem jest niedopuszczalne.