Wyrok NSA z dnia 13 września 2016 r., sygn. II OSK 3026/14

Do naruszeń prawa dających podstawę do zastosowania sankcji nieważności zalicza się: naruszenie właściwości organu, brak podstawy do podjęcia danego rodzaju uchwały ( zarządzenia ), przekroczenie granic wyznaczonej przepisami prawa regulacji, błędna wykładnia przepisu prawa dającego podstawę do podjęcia uchwały w zakresie merytorycznej treści regulacji, naruszenie procedury podjęcia uchwały. Taki rodzaj naruszenia przepisu prawa jak brak właściwości organu, brak podstawy prawnej podjęcia uchwały, naruszenie procedury podjęcia uchwały uzasadnia zastosowanie sankcji nieważności całej uchwały. W przypadku pogwałcenia przepisu prawa przez błędną wykładnię w zakresie merytorycznej regulacji materialnoprawnej, w tym co do zakresu upoważnienia materii regulowanej uchwałą, sąd obowiązany jest rozważyć ograniczenie zastosowania sankcji nieważności uchwały w części.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Siegień Sędziowie Sędzia NSA Barbara Adamiak (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 13 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 465/14 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w W. na uchwałę Rady Gminy G. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. stwierdza nieważność § 22 ust. 2 zaskarżonej uchwały w części nakładającej na właściciela nieruchomości obowiązek deratyzacji, 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Gminy G.