Wyrok NSA z dnia 2 czerwca 2016 r., sygn. II OSK 2347/14

Dnia 2 czerwca 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Miron sędzia del. WSA Czesława Nowak - Kolczyńska (spr.) Protokolant: starszy asystent sędziego Paweł Konicki po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 615/14 w sprawie ze skargi W. T. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] października 2011 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od W. T. na rzecz Głównego Inspektora Ochrony Środowiska kwotę 300 (słownie: trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 maja 2014 roku, sygn. akt: IV SA/Wa 615/14 oddalił skargę W. T. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] października 2011 roku, nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i stanie prawnym:

Łódzki Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia [...] grudnia 2010 roku wymierzył W. T. karę pieniężną przewidzianą w art. 53a ustawy z dnia 20 stycznia 2005 roku o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202 ze zm., dalej jako: "ustawa") w wysokości 50.000 zł. Decyzja została doręczona stronie w dniu 4 stycznia 2011 roku z pominięciem jej pełnomocnika - adw. K. P..

Odwołanie zostało złożone osobiście przez stronę i przez jej pełnomocnika.

Decyzją z dnia [...] października 2011 roku Główny Inspektor Ochrony Środowiska, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał na zasadność nałożonej kary administracyjnej i brak podstaw do uwzględnienia zarzutów zawartych w odwołaniach strony i jej pełnomocnika. Odnosząc się do kwestii związanej z doręczeniem decyzji organu pierwszej instancji stronie z pominięciem jej pełnomocnika organ odwoławczy wyjaśnił, że wadliwość doręczenia nie uniemożliwiała rozpoznania odwołania.