Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. II OSK 1244/14

Stwierdzenie przez organ z wysokim prawdopodobieństwem wystąpienia czynnika szkodliwego w miejscu pracy, skutkującego powstaniem choroby zawodowej, niekoniecznie oznacza, że okoliczność ta musi być potwierdzona bezspornym dowodem.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. spółka z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lutego 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 2083/13 w sprawie ze skargi L. spółka z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od L. spółka z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 06 lutego 2014 r., sygn. akt VII SA/ Wa 2083/13, oddalił skargę L. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...]w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Warszawie utrzymał w mocy decyzję Państwowego Granicznego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] maja 2013 r., którą stwierdzono u T. G. chorobę zawodową - zespół wibracyjny postać naczyniowo-nerwowa.

Organ odwoławczy szczegółowo opisał przebieg kariery zawodowej T. G. i wskazał na przesłanki stwierdzenia choroby zawodowej określone w art. 2351 i art. 2352 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 91 ze zm.). Dokonując wykładni tego przepisu stwierdził, że aby określone schorzenie mogło być uznane za chorobę zawodową muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki. Po pierwsze rozpoznane schorzenie musi odpowiadać chorobie ujętej w wykazie chorób zawodowych, a po drugie, winno być spowodowane czynnikami szkodliwymi dla zdrowia występującymi na stanowisku pracy osoby zainteresowanego albo w związku ze sposobem wykonywania pracy. Przedmiotem badania organu w sprawach z zakresu chorób zawodowych jest więc charakter schorzenia w kontekście choroby wymienionej w wykazie chorób zawodowych, warunki pracy w świetle narażenia na powstanie tej choroby oraz związek przyczynowy między chorobą zawodową, a tymi warunkami.