Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2016 r., sygn. I OSK 2855/14

Kontrola decyzji ma ograniczony zakres. Sprowadza się ona do zbadania, czy zaskarżona decyzja nie nosi cech dowolności, to jest czy organ administracji wybrał prawnie dopuszczalny sposób rozstrzygnięcia oraz czy wyboru takiego dokonał po ustaleniu i rozważeniu okoliczności istotnych dla konkretnej sprawy. Kontrola sądowoadministracyjna nie obejmuje natomiast oceny, w jaki sposób organy administracji realizują określoną politykę stosowania prawa oraz wypełniają treść pozasystemowych kryteriów słusznościowych i celowościowych.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) Protokolant: st. asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 721/14 w sprawie ze skargi R. M. na rozkaz personalny Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od R. M. na rzecz Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 721/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. M. na rozkaz personalny Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne.

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego rozkazem personalnym z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...], na podstawie art. 50 oraz art. 60 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2010 r. Nr 29, poz. 154 ze zm. zwanej dalej "ustawą o ABW oraz AW"), zwolnił R. M. ze służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (dalej "ABW") z dniem 31 grudnia 2013 r., wskazując na ważny interes służby. Podkreślił, że przedłużająca się nieobecność funkcjonariuszki w służbie z powodu długotrwałych zwolnień lekarskich dezorganizuje pracę macierzystej komórki, wpływa negatywnie na innych funkcjonariuszy oraz stoi w sprzeczności z wymogiem dyspozycyjności i zdyscyplinowania. Nadając rozkazowi personalnemu rygor natychmiastowej wykonalności wyjaśnił, że musi być wykonany przed upływem terminu do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, bowiem wymaga tego konieczność wprowadzenia stabilizacji sytuacji kadrowej w komórce organizacyjnej Delegatury ABW w K., w której strona pełniła służbę oraz potrzeba sprawnej realizacji zadań przez ABW.