Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2016 r., sygn. II OSK 1540/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia del. NSA Andrzej Irla Protokolant asystent sędziego Katarzyna Miller po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 13 marca 2014 r. sygn. akt IV SA/Po 826/13 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt IV SA/Po 826/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, oddalił skargę M. P. na zaskarżoną decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich. Okoliczności faktyczne i prawne sprawy przedstawiają się następująco.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], ww. organ, na podstawie art. 155 K.p.a., odmówił skarżącemu zmiany decyzji własnej z dnia [...] maja 1996 r., nr [...], którą to decyzją przyznano skarżącemu uprawnienia kombatanckie z tytułu jednomiesięcznego pobytu w "hitlerowskim obozie" na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.).

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ, przytaczając treść art. 155 K.p.a. i powołując się na orzecznictwo sądowe, stwierdził, że słuszny interes strony - ustawowa przesłanka zmiany decyzji ostatecznej - nie może być sprzeczny z jasno brzmiącym przepisem ustawy, ani też go zastępować. Tymczasem art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c ww. ustawy (w brzmieniu z Dz. U. z 2012 r., poz. 400) mówi wyraźnie o "hitlerowskich więzieniach, obozach koncentracyjnych i ośrodkach zagłady". Brzmienie normy prawnej uniemożliwia organowi, nawet w konfrontacji z faktami historycznymi, zmianę nazwy obozu zgodnie z żądaniem skarżącego, na "Niemiecki Obóz" lub "Obóz Rzeszy Niemieckiej".