Wyrok NSA z dnia 12 stycznia 2016 r., sygn. II OSK 1087/14

Oddalenie skargi kasacyjnej jest następstwem uznania jej przez sąd za bezzasadną. Skarga kasacyjna jest bezzasadna także wówczas gdy samo orzeczenie jest zgodne z prawem, a błędne jest jedynie jego uzasadnienie w całości lub części.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak ( spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Armińska po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej H. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 listopada 2013 r. sygn. akt II SA/Bd 934/13 w sprawie ze skargi H. R. na decyzję Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Bydgoszczy z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zakaz wprowadzania na rynek brojlerów kurzych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 26 listopada 2013 r., sygn. akt II SA/Bd 934/13 w sprawie ze skargi H. R. na decyzję Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii w Bydgoszczy z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zakazu wprowadzenia na rynek brojlerów kurzych, uchylił zaskarżoną decyzję.

U podstaw rozstrzygnięcia Sądu legły następujące ustalenia oraz ocena prawna.

Decyzją z dnia z dnia [...] maja 2013 r., nr [...] znak: [...] Powiatowy Lekarz Weterynarii w Bydgoszczy na podstawie art. 7 ust. 1, ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. z 2006 r. Nr 144, poz. 1045, dalej: ustawa o paszach), art. 54, ust. 2 lit. a, lit. b rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzonych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, dalej: rozporządzenie WE 882/2004), art. 7 ust. 1, 2, 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (Dz. U. L147, 31.5.2001, p. 1 - tekst ze zm., dalej: rozporządzenie WE 999/2001) i załącznika IV tego rozporządzenia, art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. 2006 r. Nr 17, poz. 127 ze zm., dalej: ustawa o produktach pochodzenia zwierząt), § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie określenia spraw rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych przez Powiatowego Lekarza Weterynarii (Dz. U. z 2007 r. Nr 2, poz. 20, dalej: rozporządzenie z dnia 18 grudnia 2006 r.) oraz art. 108 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej: K.p.a.), w związku ze stwierdzeniem niedozwolonego białka pochodzącego ze zwierząt lądowych w żywieniu kurcząt brojlerów, zakazał H. R. wprowadzania na rynek brojlerów kurzych z kurnika K-4 (w ilości ok. 30270 szt., będących w wieku 44 dni), nakazał czyszczenie, mycie i dezynfekcję wszystkich urządzeń i pomieszczeń mających styczność z niedozwolonym białkiem pochodzenia zwierzęcego i nakazał udokumentowanie wykonania tych czynności. Jednocześnie organ I instancji nadał swojej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.