Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2016 r., sygn. II GSK 2557/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Mateusz Rogala po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. W. i K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 3 czerwca 2014 r. sygn. akt III SA/Po 1780/13 w sprawie ze skargi A. W. i K. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu kary pieniężnej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. W. i K. M. solidarnie na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 3 czerwca 2014 r., sygn. akt III SA/Po 1780/13 (dalej wyrok z 3 czerwca 2014 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej WSA albo sąd I instancji) oddalił skargę A. W. i K. M. (dalej zwane stronami albo skarżącymi) na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej GITD) z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] (dalej decyzja z [...] lipca 2013 r.) zapadłą w przedmiocie odmowy umorzenia kary pieniężnej.

Wyrok z 3 czerwca 2014 r. zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego (dalej WWITD) z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] na A. W. i K. M. nałożona została kara pieniężna w wysokości 23.500 zł.

W dniu 21 lutego 2013 r. do WWITD wpłynęło pismo stron, zawierające wniosek o umorzenie nałożonej kary pieniężnej.

Pismem z dnia 29 marca 2013 r. strony zmieniły zakres swojego żądania, wnosząc o umorzenie nałożonej kary w całości, ewentualnie umorzenie należności pieniężnej w znacznej części. Do pisma załączyły dokumenty dotyczące aktualnej sytuacji rodzinnej, majątku, dochodów oraz kosztów utrzymania. Zdaniem stron umorzenie nałożonej kary jest uzasadnione, albowiem zachodzą przesłanki określone w art. 56 ust. 1 pkt 5 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. 2009 r., nr 157, poz. 1240 ze zm., dalej u.f.p.), który odnosi się do ważnego interesu dłużnika i interesu publicznego, a także w art. 56 ust. 1 pkt 4 powyższej ustawy, tj. jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej uległa likwidacji.