Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. I GSK 1637/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk (spr.) Protokolant Paulina Marchewka po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w R. z dnia 13 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Rz 313/14 w sprawie ze skargi E. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w M. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia 6 lipca 2012 r. nr [...], nr [...] 10 sierpnia 2012 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [....], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w P. na rzecz E. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I GSK 1637/14

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (dalej: Sąd I instancji), w wyniku rozpoznania skargi E. [...] spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ( dalej: Skarżąca) na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu (dalej: DIC), z dnia [...] lipca 2012r., oraz z dnia [...] sierpnia 2012r. wydanych w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym od energii elektrycznej z okres od stycznia 2007r do maja 2008r. i od września 2008r. do lutego 2009r., uchylił zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] marca 2012r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynikało, że:

Skarżąca, posiadając koncesję, w okresie od 1 stycznia 2006 r. do 28 lutego 2009 r., prowadziła działalność gospodarczą, m.in. w zakresie produkcji energii elektrycznej i wytwarzania ciepła. Wyprodukowana energia była sprzedawana odbiorcom finalnym, a częściowo także zużywana przez Skarżącą do własnych potrzeb. Była ona w związku z tym w części zwolniona od podatku akcyzowego.