Wyrok NSA z dnia 1 marca 2016 r., sygn. I GSK 1187/14

Podatek akcyzowy

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia NSA Lidia Ciechomska- Florek (spr.) Protokolant Michał Mazur po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Po 119/13 w sprawie ze skargi S. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...] listopada 2012 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie zwrotu podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. M. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w P. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 5 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt III SA/Po 119/13, oddalił skargę S. M. (skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia 26 listopada 2012 r. w przedmiocie zwrotu zapłaconego podatku akcyzowego z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej, po wznowieniu postępowania.

Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że orzekał on w następującym stanie faktycznym sprawy.

Wnioskiem z dnia 4 marca 2009 r. skarżący zwrócił się o zwrot podatku akcyzowego z tytułu dostawy wewnątrzwspólnotowej piwa, dokonanej według dokumentu UDT z 5 marca 2009 r., wypełnionego na podstawie faktury WDT z dnia 4 marca 2009 r.

Decyzją z dnia 17 grudnia 2009 r. Naczelnik Urzędu Celnego w P. orzekł o zwrocie podatku akcyzowego w kwocie 4.123 zł

Dyrektor Izby Celnej w P. decyzją z 26 listopada 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P. z 31 stycznia 2012 r., podzielając ustalenia faktyczne i rozważania prawne organu I instancji.

Organ II instancji wskazał, iż w sprawie zachodziły okoliczności uzasadniające wznowienie postępowania, wskazane w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej. Okoliczności te zostały ujawnione w toku prowadzonego postępowania karnego, w wyniku którego ustalono, że dokumenty transportowe CMR oraz dokumenty towarzyszące przemieszczeniu towarów UDT, stanowiące podstawę zwrotu podatku akcyzowego na rzecz odwołującego, nie dokumentowały rzeczywistych transakcji. Zdaniem organu odwoławczego zgodnie z art. 181 Ordynacji podatkowej organ podatkowy mógł wykorzystać materiały dowodowe (w tym zeznania świadków) gromadzone w toku innego postępowania.