Wyrok NSA z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. I GSK 1472/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk Protokolant Patrycja Kozłowska po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 4 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1987/13 w sprawie ze skarg R.P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] września 2013 r. nr: [...] [...] [...] [...] [...] [...] w przedmiocie podatku akcyzowego uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w K.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. wyrokiem z dnia 4 marca 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1987/13 oddalił skargi R.P. (skarżący) na decyzje Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] września 2013 r. nr: [...],[...],[...],[...],[...] i [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.

Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia: Naczelnik Urzędu Celnego w N. decyzjami z dnia [...] czerwca 2013 r. o numerach: [...] (dot. Kia Sorento), [...] (dot. Hyundai Santa Fe), [...] (dot. Porsche Cayenne), [...] (dot. Hyundai Santa Fe), [...] (dot. Porsche Cayenne) i [...] (dot. Cadillac Escalade) określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia określonych w poszczególnych decyzjach samochodów osobowych.

W wyniku odwołań skarżącego Dyrektor Izby Celnej w K. decyzjami z dnia [...] września 2013 r. utrzymał w mocy decyzje organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu stwierdził, że zebrany przez organ pierwszej instancji materiał dowodowy wskazuje, że sporne samochody wyprodukowane zostały jako samochody osobowe przystosowane przede wszystkim do przewozu osób, a nie transportu towarów, i takimi były w dacie powstania obowiązku podatkowego. Fakt dokonania takich "przeróbek", jak wymontowanie tylnych siedzeń oraz pasów bezpieczeństwa, czy też inne zmiany wnętrza, jak chociażby zamontowanie przegrody wewnątrz samochodu, dokonane w celu przystosowania pojazdu do indywidualnych potrzeb użytkowych, nie mogą mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowych spraw, albowiem nie wpływają na zasadnicze przeznaczenie pojazdów, o którym zadecydował producent, z uwagi na nietrwałość i odwracalność takich zmian. Organ odwoławczy w pełni podzielił więc stanowisko organu I instancji co do klasyfikacji spornych samochodów.