Wyrok NSA z dnia 29 grudnia 2016 r., sygn. II FSK 3588/14

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Maciej Kurasz, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 20 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Fundacji [...] "P." z siedzibą w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 253/14 w sprawie ze skargi Fundacji [...] "P." z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 17 grudnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Fundacji [...] "P." z siedzibą w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z 23 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 253/14, mocą którego oddalono skargę Fundacji (...) w G. (dalej: skarżąca, fundacja) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 17 grudnia 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r.

W motywach orzeczenia Sąd podał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. ustalił, że fundacja wydatkowała dochody z lat poprzednich w wysokości 1.647.462 zł na inne cele, niż określone w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r . o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.; dalej: u.p.d.o.p.), tj. na nabycie nieruchomości gruntowych. W związku z powyższym decyzją z 13 września 2012 r. określił fundacji kwotę podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 r. w wysokości 313.018 zł.

Dyrektor Izby Skarbowej w G., po rozpoznaniu odwołania, decyzją z 27 marca 2013 r. uchylił w całości rozstrzygnięcie organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia uznając, że rozstrzygnięcie sprawy wymagało uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.