Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2016 r., sygn. II FSK 2730/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA (del.) Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Rz 230/14 w sprawie ze skargi J. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 3 lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji.

Wyrokiem z dnia 13 maja 2014 r. sygn. I SA/Rz 230/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, oddalił skargę J. B. (dalej również jako Skarżąca) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 3 lutego 2014 r. nr (...), wydane w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji przebieg postępowania.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w R. prowadzi wobec Skarżącej postępowanie egzekucyjne na podstawie własnego tytułu wykonawczego z dnia 16 lipca 2013 r. nr (...), obejmującego należność z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. Należności tej dochodzono na podstawie decyzji Dyrektora UKS w R. z dnia 7 grudnia 2012 r. nr (...), utrzymanej w mocy decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 18 czerwca 2013 r. nr (...).

W piśmie z dnia 2 sierpnia 2013 r. Skarżąca wniosła zarzuty w sprawie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 33 pkt 1, 3 i 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm., dalej: "u.p.e.a.") podnosząc, że w ww. tytule wykonawczym wierzyciel nie podał wszystkich okresów, w trakcie których następowały przerwy w naliczaniu odsetek, skutkiem czego wskazano błędną wysokość odsetek za zwłokę i nieprawidłowo wypełniono poz. 37 i 38 tytułu wykonawczego. Zdaniem strony powyższe uchybienia powodują, że postępowanie egzekucyjne zostało oparte na wadliwym tytule wykonawczym, gdyż jest niezgodny ze stanem rzeczywistym sprawy i nie spełnia wymogów określonych w art. 27 § 1 pkt 3 u.p.e.a. Obowiązek objęty egzekucją został określony w sposób sprzeczny z treścią orzeczenia stanowiącego podstawę do prowadzenia egzekucji. Strona wyjaśniła ponadto, że w wyniku przedłużenia postępowania kontrolnego wierzyciel podatkowy utracił prawo do naliczania odsetek dlatego też organ egzekucyjny powinien był zastosować art. 54 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej: "o.p.") i dokonać przerwy w naliczaniu odsetek za zwłokę przez okres trwania kontroli skarbowej.