Wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2016 r., sygn. I FSK 2079/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 września 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 543/14 w sprawie ze skargi A.Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 27 lutego 2014 r. nr [....] w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A.Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji

1.1. Skargę kasacyjną wniosła A.Z. (dalej: Skarżąca) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 września 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 543/14. Sąd ten oddalił skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 27 lutego 2014 r. w przedmiocie zabezpieczenia zobowiązania podatkowego.

2. Stan sprawy przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji

2.1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. (dalej: Naczelnik US) decyzją z dnia 10 grudnia 2013 r., po ponownie przeprowadzonym postępowaniu, określając Skarżącej przybliżone zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2011 r. oraz odsetki za zwłokę w łącznej kwocie 1.268.373 zł orzekł o ich zabezpieczeniu na majątku Skarżącej. Decyzję tę utrzymał w mocy Dyrektor IS decyzją zaskarżoną do Sądu pierwszej instancji.

2.2. Organy podatkowe motywując takie rozstrzygnięcia, odwołały się do art. 33 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.; dalej: O.p.). Stwierdziły, że w okolicznościach sprawy wątpliwym stało się, iż Skarżąca dokona dobrowolnego uregulowania zobowiązań podatkowych, które zostaną określone w przyszłej decyzji wymiarowej. Za taką oceną przemawiało to, że: - Skarżąca podjęła czynności zmierzające do zbywania swojego majątku, gdyż dokonała rozdzielności majątkowej z mężem oraz darowała nieruchomość synowi, przez co zmniejszyła majątek nieruchomy o 995.000 zł; - czynności te mogą utrudnić lub udaremnić przyszłą egzekucję, uzasadniając obawę, że przyszłe zobowiązania podatkowe mogą zostać niewykonane; - Skarżąca nie złożyła również oświadczenia o stanie majątkowym; - dobra na moment wydania decyzji sytuacja finansowa w zakresie prowadzonej działalności może w wyniku kolejnych ustaleń kontrolnych doprowadzić do jej pogorszenia - weryfikacja podejrzeń o uczestnictwo w transakcjach karuzelowych może doprowadzić do kolejnych zobowiązań podatkowych, które w sposób bezpośredni lub pośredni wpłyną na sytuację finansową Skarżącej.