Wyrok NSA z dnia 19 lipca 2016 r., sygn. II FSK 1610/14

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) nie odwołuje się do wymagalności ceny określonej w umowie polegającej na tym, że wierzyciel ma prawną możliwość żądania zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności, czyli w przypadku umowy sprzedaży możność żądania przez sprzedawcę zapłaty określonej kwoty na jego rzecz.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Bogdan Lubiński, WSA del. Jacek Niedzielski, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 19 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1919/13 w sprawie ze skargi C. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 20 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od C. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu kwotę 1.200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1.Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1919/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę C. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 20 sierpnia 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 31 maja 2013 r. określono Skarżącej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. na zasadach ogólnych oraz w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w 2007 r. Organ I instancji podał, że Skarżąca wraz z innymi osobami na podstawie aktu notarialnego z dnia 12 października 2007 r. dokonała sprzedaży w odpowiednich udziałach, niezabudowanej działki nr 7 o powierzchni 2,3223 ha położonej we W. na rzecz Spółki z o.o., za ustaloną w umowie kwotę 20.900.000 zł. Strona dokonała zbycia udziału stanowiącego 1/9 część tej nieruchomości. Z zawartej umowy sprzedaży wynikało, że cena wynosi 20.900.000 zł, z czego nabywca wypłacił kwotę 20.000.000 zł (część strony to 2.222.222 zł), w dwóch ratach - 4.000.000 zł w dniu 31 sierpnia 2008 r., oraz 16.000.000 zł zdeponowaną u notariusza, przelano na konta sprzedających w dniu podpisania aktu notarialnego. W umowie ustalono, że obowiązek zapłaty dalszej kwoty 500.000 zł lub 900.000 zł powstanie w przypadku uzyskania przez nabywcę ostatecznej i prawomocnej decyzji udzielającej jej pozwolenia na budowę na zakupionej nieruchomości zespołu wielomieszkaniowego wraz z infrastrukturą, przy czym wysokość dalszej części ceny uzależniona została od wskaźnika zabudowy wynikającego z przyszłej decyzji o pozwoleniu na budowę. W przypadku wskaźnika o niższej wartości wypłacona zostanie kwota 500.000 zł (dla strony 55.556 zł), jeżeli wskaźnik wykaże wyższą wartość - dalsza część ceny wyniesie 900.000 zł (dla strony kwota 100.000 zł). Dalsza część ceny nie została wypłacona. Uzyskany przez stronę dochód podlegał opodatkowaniu w wysokości 19 % zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Strona wykazała podatek dochodowy w wysokości 1.282 zł, co nie zostało zakwestionowane oraz zryczałtowany podatek dochodowy z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w wysokości 422.222 zł, zapłacony w dniu 30 kwietnia 2008 r., obliczony od kwoty faktycznie wypłaconej przez nabywcę. Strona wyjaśniła, że kupujący ze względu na obiektywne czynniki nie może wystąpić z wnioskiem o pozwolenie budowlane, w związku z czym nie jest możliwe ostateczne rozliczenia transakcji. Organ I instancji zakwestionował zeznanie strony w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i określił je na kwotę 441.222 zł powołując się na przepis art. 11 ust. 1 i art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm., dalej zwana: "u.p.d.o.f.") uznając, iż przychodem strony była kwota wykazana w akcie notarialnym w wysokości 2.322.222 zł, co skutkowało wyższym od zadeklarowanego podatkiem. Od powyższego rozstrzygnięcia wywiedzione zostało odwołanie.