Wyrok NSA z dnia 20 lipca 2016 r., sygn. II FSK 1818/14

Indywidualne interpretacje prawa podatkowego nie są aktami administracyjnymi, nie maja mocy formalnie wiążącej zarówno w stosunku do ich adresatów jak i organów podatkowych. Interpretacje indywidualne mają znaczenie prawne wyłącznie w relacji do ich adresatów, którzy uprzednio złożyli wniosek o ich wydanie. Podmioty te będą mogły, aczkolwiek nie będą musiały, zastosować się do treści interpretacji. Inne osoby, które nie były wnioskodawcą i adresatem interpretacji indywidualnej, chociażby się z nią zapoznały, nie korzystają z ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się do tej interpretacji. Zmiana indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oznacza w istocie wydanie nowej interpretacji w danej sprawie; interpretacja "zmieniająca" jest więc postacią interpretacji indywidualnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA del. Danuta Małysz, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 2323/13 w sprawie ze skargi A. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 14 października 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 lutego 2014 r. w sprawie sygn. akt I SA/Wr 2323/13 w sprawie ze skargi A. B. (dalej: "Skarżący", "Wnioskodawca") na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 14 października 2013 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie z dnia 3 września 2013 r.