Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 2016 r., sygn. I FSK 1720/14
Podatnik, który przeprowadził remont budynku dzierżawionego od gminy, a następnie otrzymał od niej zwrot poniesionych nakładów, musi doliczyć VAT.
Gazeta Prawna nr 80/2016
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), , Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 10 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Rz 390/14 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 stycznia 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od M. sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz Ministra Finansów kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I. Stan faktyczny i przebieg sprawy
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z 10 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Rz 390/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi spółki z o.o. "M." z siedzibą w S. (dalej: "Spółka", "wnioskodawca") na indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 22 stycznia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, uchylił zaskarżoną interpretację oraz orzekł, że zaskarżona interpretacja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Spółka wystąpiła do Ministra Finansów o wydanie interpretacji indywidualnej z zakresu podatku od towarów i usług a okoliczności faktyczne, pytanie oraz swoje stanowisko przedstawiła we wniosku z dnia 1 października 2013 r. uzupełnionym w piśmie z dnia 7 stycznia 2014 r.
Spółka wskazała, że świadczy usługi zdrowotne dla mieszkańców Gminy S. (dalej: "Gmina") oraz w niewielkim zakresie osiąga przychody z tytułu najmu lokali innym podmiotom i na potrzeby świadczenia tych usług wynajmuje budynki od wymienionej wyżej Gminy na podstawie umowy dzierżawy. W umowie między Spółką a Gminą oprócz ustalenia wysokości czynszu dzierżawnego - przy czym kwoty czynszu nie obejmowały podatku od towarów i usług, który był płacony przez Spółkę - ustalono, że Spółka przeprowadzać będzie stosowne prace remontowo- modernizacyjne, których zakres określony został w lipcu 2009 r. przez komisję powołaną przez Prezydenta Miasta S., zaś wydatki poniesione na te remonty będą zaliczane Spółce na poczet należnego od niej czynszu, przy czym rozliczenie to następuje w okresach rocznych aż do całkowitego zbilansowania. Do wykonania prac remontowych Spółka zatrudniała firmy zewnętrzne, które dla Spółki wystawiały faktury z podatkiem od towarów i usług i za które Spółka wypłacała im należność, a kopie tych faktur przekazywała Gminie za dany rok do dnia 15 lutego następnego roku wraz ze stosownym sprawozdaniem. W dniu 28 listopada 2012 r. podpisane zostało między Spółką a Gminą porozumienie co do rozliczeń czynszu i wydatków remontowych za lata 2008 - 2012 i w jego wyniku Spółka wystawiła dla Gminy fakturę VAT obejmującą całość kosztów (wydatków remontowych) poniesionych przez Spółkę i od tych kosztów odliczony został należny Gminie czynsz, a więc Spółka otrzymała od Gminy równowartość nadpłaconego czynszu - przy czym koszty te na fakturze wykazano jako zwolnione od podatku.