Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. I FSK 1648/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. s.c. M. G., A. Z. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 14 lutego 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 2009/13 w sprawie ze skargi D. s.c. M. G., A. Z. w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 25 września 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. s.c. M. G., A. Z. w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 450 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami podatkowymi.

1.1. Wyrokiem z 14 lutego 2014 r., sygn. akt: III SA/Gl 2009/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę D. B. i U. B. s.c. M. G., A. Z. w G. (dalej: "spółka", "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 25 września 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd pierwszej instancji podał, że Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z dnia 21 czerwca 2013 r. określającą skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 2012 r. w kwocie 26.011 zł, tj. w kwocie o 3.200 zł wyższej niż wynikało to z deklaracji. Organ podał, że podstawą rozstrzygnięcia były nieprawidłowości ujawnione w toku przeprowadzonej kontroli podatkowej związane z odliczeniem podatku naliczonego wynikającego z faktur leasingu samochodu osobowego marki Infiniti FX30d S Premium w wersji specjalnej bankowóz typu C i faktu zakupu paliwa do tego samochodu. Organ odwoławczy uwzględniając zebrany materiał dowodowy podzielił stanowisko i argumentację organu pierwszej instancji, że zakupiony pojazd wprawdzie jest pojazdem specjalnym - bankowóz typu C, ale nie jest on wykorzystywany do działalności, w której jest on konieczny, czyli do świadczenia usług na rzecz innych podmiotów w zakresie konwojowania wartości pieniężnych w kwotach co najmniej jednej jednostki obliczeniowej. W sytuacji bowiem, gdy spółka prowadziła inna działalność polegającą na świadczeniu usług budowlanych oraz produkcji wyrobów betonowych, samochód ten, w ocenie organu, należało traktować jako zwykły samochód lub inny pojazd o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony z prawem do odliczenia tylko 60 % podatku określonego na fakturze zakupu i nie więcej niż 6.000 zł.