Wyrok NSA z dnia 22 stycznia 2016 r., sygn. I FSK 1302/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia del. WSA Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 648/13 w sprawie ze skargi B. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 29 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej miesięcy od stycznia do listopada 2007 r., 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 29 kwietnia 2013 r. nr [...] w części dotyczącej miesięcy od stycznia do listopada 2007 r., 3) oddala skargę kasacyjną w części dotyczącej grudnia 2008 r., 4) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. na rzecz B. P. kwotę 12.600 (słownie: dwanaście tysięcy sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania za obie instancje.

Uzasadnienie

1. Przedmiot skargi kasacyjnej

1.1. Skarga kasacyjna została wniesiona przez B. P. (dalej: Strona lub Skarżący) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 648/13, oddalającego skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. (dalej: Dyrektor IS) z dnia 29 kwietnia 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2007 r.

2. Przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji przebieg postępowania

2.1. Powyższą decyzją Dyrektor IS utrzymał w mocy decyzję Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. (dalej: Naczelnik US) z dnia 10 kwietnia 2012 r. określającą zobowiązania podatkowe w podatku VAT za ww. okresy rozliczeniowe w wysokości odmiennej od zadeklarowanej przez Stronę.

2.2. W toku postępowania organy podatkowe ustaliły i przyjęły, że: - Strona prowadziła w 2007 r. działalność gospodarczą ("E." B. P.) w zakresie sprzedaży hurtowej złomu; - w jej ramach bezpodstawnie odliczyła podatek naliczony wykazany w 65 fakturach mających dokumentować zakup złomu od M. U. (PPHU M. M. U.); - kontrahent ten w rzeczywistości nie dokonał bowiem transakcji wykazanych w fakturach; - wobec M. U. wydano na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.; dalej: u.p.t.u.) dwie decyzje z dnia 25 listopada 2009 r. potwierdzające takie ustalenie, określając w nich podatek VAT do zapłaty z tytułu wystawionych faktur za poszczególne miesiące 2007 r.; - materiał dowodowy zgromadzony w sprawie M. U. i włączony do niniejszej sprawy, wskazywał, że podmiot ten nie dysponował zapleczem lokalowo-technicznym pozwalającym na prowadzenie działalności w zakresie objętym spornymi fakturami; - niewiarygodne były zeznania A. M. i R. G. na okoliczność sprzedaży w latach 2006-2008 złomu w postaci samochodów na rzecz M. U.; - podobnie oceniono zeznania J. B. (pracownika Strony) wskazujące na odbiór złomu od D. U. (syn M. U.) na placu Strony w J., następnie jego ważenie, przeładowywanie koparką na firmowy samochód i przewożenie na inny plac Strony w D.; - wskazanych operacji na placu w J. w spornym okresie nie potwierdzili bowiem K. M., R. N., E. D., M. K. i M. W., tj. pracownicy przedsiębiorstw znajdujących się w sąsiedztwie tego placu; - z tego powodu nie dano wiary zeznaniom T. R., R. G., W. W., S. R. i K. P. (świadków wskazanych przez Stronę) na okoliczność dokonywania operacji złomem na placu w J.; - wiarygodne były zeznania H. G., W. M. i L. M. (kierowców Strony), którzy nie potwierdzili przywożenia złomu od i przez M. U.; - Strona nie potrafiła opisać przebiegu kwestionowanych transakcji, gdyż zmieniała swoje trzykrotne zeznania tak co do rodzaju złomu, jaki miał być kupowany od M. U., jak i okoliczności związanych z jego dostawą.