Postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2015 r., sygn. I OZ 1714/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Prezydenta Miasta Ciechanowa na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 2639/15 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta Ciechanowa na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 2 października 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, IV SA/Wa 2639/15, odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta Ciechanowa na decyzję Wojewody Mazowieckiego z [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.

W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że wniosek nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem strona skarżąca nie przedstawiła argumentów, które w ocenie Sądu uprawdopodobniałyby, że wykonanie decyzji poprzez wypłatę ustalonego odszkodowania za nieruchomość może spowodować dla strony skarżącej znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Sąd I instancji odnosząc się do argumentacji wniosku wskazał, że na etapie rozpoznawania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Sąd nie bada zasadności wniesionej skargi. Dlatego Sąd za chybiony uznał argument, że ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego wysokość odszkodowania jest zawyżona. Na tym etapie postępowania niedopuszczalne jest rozstrzyganie czy prawidłowo ustalono wysokość odszkodowania. Zamierzonego skutku nie mógł również odnieść argument o ewentualnej konieczności dochodzenia zwrotu wypłaconego odszkodowania jako nienależnie wypłaconego. Nie ulega wątpliwości, że odszkodowanie wyrażone w pieniądzu co do zasady jest świadczeniem odwracalnym. Nie mniej jednak stwierdzenie, że odzyskanie wypłaconego odszkodowania w wysokości nienależnej rodzić będzie po stronie skarżącej nadmierne uciążliwości i generować dodatkowe koszty nie przesądza o spełnieniu którejkolwiek z przesłanek określonych w art. 61 § 3 p.p.s.a. Stwierdzenie to jest na tyle ogólnikowe, że trudno ustalić rodzaj i rozmiar uciążliwości oraz wysokość dodatkowych kosztów, jakie miałaby ponieść strona skarżąca, a w konsekwencji ocenić czy istnieje ryzyko wyrządzenia jej znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Mając na uwadze powyższe Sąd I instancji stanął na stanowisku, że okoliczności podniesione we wniosku nie uzasadniają udzielenia stronie skarżącej ochrony tymczasowej.