Postanowienie NSA z dnia 9 grudnia 2015 r., sygn. I OZ 1611/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Dnia 9 grudnia 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2015 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 września 2015 roku sygn. akt II SA/Gd 522/15 odmawiające wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] lipca 2015 roku nr [...] w przedmiocie opłaty za niezagospodarowanie nieruchomości gruntowej w terminie postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 30 września 2015 r. sygn. akt II SA/Gd 522/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odmówił wstrzymania wykonania decyzji w sprawie ze skargi P. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia [...] lipca 2015 r. w przedmiocie opłaty za niezagospodarowanie nieruchomości gruntowej w terminie. W uzasadnieniu postanowienia Sąd I instancji podał, że zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta Gdańska z dnia [...] grudnia 2013 r. ustalającą Spółce opłatę za niezagospodarowanie w terminie dwóch nieruchomości gruntowych w wysokości 373.024,80 zł i 340.888,80 zł. We wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji Spółka podniosła, że ewentualna zapłata dodatkowej opłaty powinna nastąpić dopiero po zakończeniu postępowania sądowoadministracyjnego, ponadto konieczność ponoszenia na obecnym etapie dodatkowej opłaty godzi w jej interesy finansowe oraz w proces inwestycyjny na przedmiotowej nieruchomości. Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie, Spółka nie wykazała, aby uiszczenie opłaty narażało ją na szkodę lub powodowało trudne do odwrócenia skutki, gdyż nie przedstawiła jakiejkolwiek dokumentacji, z której wynikałoby, że nie posiada środków finansowych wystarczających do uiszczenia ustalonej dodatkowej opłaty rocznej. Sąd zaznaczył, że twierdzenia Spółki o zagrożonych interesach finansowych oraz o zagrożonym procesie inwestycyjnym powinny zostać uprawdopodobnione poprzez przedłożenie odpowiedniej dokumentacji źródłowej wskazującej na jej stan finansowy. Do oceny zasadności wniosku konieczne jest bowiem dysponowanie aktualnymi danymi o stanie majątkowym strony, szczegółowe przedstawienie sytuacji przedsiębiorcy, jego aktywów i pasywów. Zweryfikowanie przez Sąd tego czy wykonanie decyzji odbędzie się z uszczerbkiem dla majątku skarżącej Spółki, prowadząc do powstania znacznej szkody, bądź powodując trudne do odwrócenia skutki, musi się odbywać z uwzględnieniem szczegółowych informacji o jej sytuacji majątkowej, wysokości uzyskiwanych dochodów, posiadanych oszczędnościach czy ponoszonych wydatkach. Nadmienić przy tym należy, że ocena sytuacji wnioskodawcy nie może odbywać bez uwzględnienia jego indywidualnej, aktualnej kondycji finansowej i wymagane jest dogłębne zbadanie sytuacji majątkowej konkretnego, zindywidualizowanego podmiotu składającego wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Ponadto Sąd podkreślił, że konieczność poniesienia kosztów uiszczenia dodatkowej opłaty rocznej jest oczywistą konsekwencją decyzji ustalającej tę opłatę.