Postanowienie NSA z dnia 26 listopada 2015 r., sygn. II OZ 1186/15

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 października 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2090/14 odmawiające S. K. zmiany prawomocnego postanowienia w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postanowienia administracyjnego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 22 października 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2090/14 odmówił S. K. zmiany postanowienia Sądu z dnia 5 lutego 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2090/14 w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi S. K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego znak: [...] z dnia [...] sierpnia 2014 r. w przedmiocie umorzenia postanowienia administracyjnego.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 26 marca 2015 r., sygn. akt II OZ 205/15, oddalił zażalenie S. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 lutego 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 2090/14, którym odmówiono mu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych w 80%. Powodem odmowy było niewskazanie przez wnioskodawcę, w związku z wezwaniem do nadesłania dodatkowych wyjaśnień w trybie art. 255 P.p.s.a., wysokości emerytury żony, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Brak informacji o dochodach wszystkich osób pozostających ze skarżącym we wspólnym gospodarstwie domowym uniemożliwił Sądowi ocenę na jakim poziomie kształtują się możliwości finansowe skarżącego, a tym samym należało uznać, że Skarżący nie wykazał, iż spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy. Wobec powyższego postanowienie z 5 lutego 2015 r. stało się prawomocne.