Postanowienie NSA z dnia 5 listopada 2015 r., sygn. II OZ 1088/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia T.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 1238/15 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T.M. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2015 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki budowli hydrotechnicznej postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 1238/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił T.M. wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2015 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki budowli hydrotechnicznej.

Sąd wskazał, iż w skardze z dnia 14 maja 2015 r. T.M. zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania ww. decyzji, którą to decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...], nakazującą T.M. rozbiórkę budowli hydrotechnicznej usytuowanej w korycie potoku Bystrzanka, na prawym brzegu potoku, składającej się z nasypu żwirowego o długości ok. 60 m oraz usytuowanego w nim muru oporowego z prefabrykowanych elementów żelbetonowych typu L o szerokości korony 27 cm wraz z fundamentem z bali drewnianych wypełnionych narzutem kamiennym. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że przedmiotowy obiekt stanowi obecnie jedyną formę zabezpieczenia należących do skarżącego zabudowań zlokalizowanych na działkach nr A,B,C,D,E,F w których prowadzi on działalność gospodarczą, stanowiącą wyłączne źródło utrzymania jego i rodziny. Bezspornym - wynikającym z akt sprawy, a w szczególności z załączonej do odwołania od decyzji I instancji dokumentacji zdjęciowej - jest także fakt, iż teren, na którym znajdują się zbudowania skarżącego jest bezpośrednio narażony na zalania przez wzbierający potok Bystrzanka. Ryzyko takie pojawia się praktycznie każdego roku podczas większych ulew, z taką sytuacją mieliśmy również do czynienia podczas powodzi w maju 2014 roku, co pokazuje ww. dokumentacja zdjęciowa z akcji powodziowej w obrębie nieruchomości skarżącego. Niewątpliwie zatem wykonanie na obecnym etapie skarżonej decyzji spowoduje, iż teren zabudowań skarżącego z całą pewnością ucierpi przy najbliższej większej ulewie powodującej gwałtowne podniesienie się potoku, co przy ewentualnym uwzględnieniu skargi doprowadzi co najmniej do wyrządzenia znacznej szkody oraz do spowodowania dla skarżącego trudnych do odwrócenia skutków. Na poparcie wniosku skarżący powołał się także na poglądy prezentowane w postanowieniach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2008 r., sygn. akt II OZ 331/058, z dnia 23 marca 2011 r., sygn. akt II OSK 476/11.