Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. II OSK 1742/14

Strona, chcąc merytorycznie polemizować ze stanowiskiem sądu musi poznać dokładnie argumenty przemawiające za takim rozstrzygnięciem zawartym w zaskarżonym orzeczeniu. Z drugiej strony, prawidłowe uzasadnienie umożliwia Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu ocenę zasadności przesłanek, na których oparto zaskarżone orzeczenie. Jest to niezbędne dla przeprowadzenia prawidłowej kontroli instancyjnej.

Teza od Redakcji

Dnia 26 lutego 2015 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz sędzia NSA Małgorzata Stahl sędzia del. WSA Wanda Zielińska-Baran /spr./ Protokolant starszy inspektor sądowy Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 1641/13 w sprawie ze skargi A.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz A.K. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 6 marca 2014 r. po rozpoznaniu skargi A.K., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] września 2013 r., nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów.

W uzasadnieniu Sąd przedstawił następujący stan sprawy:

Decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], Prezydent Miasta Krakowa nakazał S.M. usunięcie z terenu działki nr [...] obręb [...] jednostka ewidencyjna [...], zlokalizowanej w K. przy ul. [...], z jej części południowej, przy granicy z działkami o nr [...] i [...], odpadów pochodzenia budowlanego, szczegółowo opisanych w sentencji decyzji. W uzasadnieniu organ wskazał, iż zgodnie z art. 26 ust. 2 ustawy o odpadach, skierował do S.M., jako do posiadacza odpadów, nakaz usunięcia odpadów z terenu działki nr [...], tj. z miejsca nieprzeznaczonego do ich składowania, ani też magazynowania. Obowiązany jest on do usunięcia z terenu działki nr [...] z jej części południowej, przy granicy z działkami o nr [...] i [...], odpadów pochodzenia budowlanego: - rodzaju: gleba i ziemia, w tym kamienie, inne niż wymienione w 170503, kod: 170504, w łącznej ilości 140,00 m3 wraz z widocznymi w nasypie utworzonym w tej części działki, odpadami gruzu (tj. odpadami rodzaju: odpady betonu oraz gruz betonowy z rozbiórek i remontów, kod: 170101, oraz kawałkami asfaltu (tj. odpadami rodzaju: odpady z remontów i przebudowy dróg, kod: 170181). W toku postępowania organ ustalił, że na działkę nr [...] nawieziono co najmniej 140,00 m3 mas ziemnych (20 samochodów po 7 kubików), co wynika z zeznań R.R.. Stąd taka ilość mas ziemnych winna zostać wywieziona z działki nr [...], jaką ustalono niewątpliwie w toku postępowania. Organ l instancji wskazał, iż usunięte odpady winny zostać przetransportowane do uprawnionego miejsca przetwarzania tego rodzaju odpadów, tj. odpady te winny zostać przekazane posiadaczowi odpadów legitymującemu się decyzją właściwego organu na gospodarowanie tego rodzaju odpadów - zgodnie z przepisem art. 27 ustawy o odpadach. Z podmiotem tym S.M. winien zawrzeć stosowną umowę. Natomiast w punkcie 3 decyzji organ zobowiązał S.M. do usunięcia odpadów w terminie do 29 listopada 2013 r., kierując się norma prawną określoną w art. 26 ust. 6 pkt. 1 obecnie obowiązującej ustawy o odpadach.