Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2015 r., sygn. I OSK 1890/15

W sytuacji, kiedy skarga kasacyjna zarzuca naruszenie prawa materialnego oraz naruszenie przepisów postępowania, co do zasady w pierwszej kolejności rozpoznaniu podlega zarzut naruszenia przepisów postępowania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędzia del. WSA Wojciech Jakimowicz (spr.) Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 2370/14 w sprawie ze skargi T. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19 stycznia 2015 r., sygn. akt: I SA/Wa 2370/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi T. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania specjalnego zasiłku celowego, w punkcie 1 oddalił skargę, a w punkcie 2 przyznał pełnomocnikowi skarżącej koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., po rozpoznaniu odwołania T. G. od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] kwietnia 2014 r. o odmowie przyznania pomocy w formie specjalnego zasiłku celowego na opłacenie energii elektrycznej, utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Organ wskazał, że w dniu [...] marca 2014 r. skarżąca zwróciła się o udzielenie świadczenia pieniężnego w formie specjalnego zasiłku celowego na opłacenie energii elektrycznej w maju 2014 r. według rachunku na konto właściciela.

Prezydent W. decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., wydaną na podstawie art. 3 ust. 3, art. 4, art. 8 ust. 1 pkt 3, art. 41 pkt 1, art. 106 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2013 r., poz. 182 ze zm.) odmówił przyznania powyższej pomocy. W uzasadnieniu decyzji wyjaśnił, że w wyniku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustalono, że skarżąca mieszka z pełnoletnim synem, prowadzi jednak samodzielne gospodarstwo domowe. Syn obecny był w mieszkaniu, jednak nie doszło do przeprowadzenia z nim wywiadu. Skarżąca nie wyraziła również zgody na przeprowadzenie z nim wywiadu alimentacyjnego. Nie ustalono więc, w jakiej części syn partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania i czy jest w stanie pomagać skarżącej finansowo w zaspokojeniu niezbędnych potrzeb. Ustalono również, że dochodem skarżącej jest renta w wysokości [...] zł. Skarżąca oświadczyła, że od dnia od 1 marca 2014 r. posiada dodatek mieszkaniowy. Skarżąca jest długotrwale chora i niepełnosprawna.