Wyrok NSA z dnia 10 marca 2015 r., sygn. I OSK 1534/13

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge- Lissowska Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 2465/12 w sprawie ze skargi Miasta S. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1) uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] i decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...], 2) zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz Miasta S. kwotę 820 (osiemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Miasta S. na opisaną w sentencji decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Jak wynika z jego uzasadnienia zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję tegoż Ministra z dnia [...] stycznia 2012 r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] listopada 2002 r., którą uchylono decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2002 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Miasta S. z dnia [...] marca 1985 r. ustalającej odszkodowanie za nieruchomość przejętą na rzecz Skarbu Państwa i stwierdzono nieważność tej decyzji. Decyzja Naczelnika Miasta S. oparta została na przepisie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz. U. Nr 27, poz. 192 ze zm.), a przyznawała odszkodowanie za działki nr [...] byłym ich współwłaścicielom: T. K., J. K. i M. S., stosownie do zarządzenia Naczelnika Miasta S. z dnia [...] listopada 1981 r., nr [...], o ustaleniu terenów pod budownictwo jednorodzinne i ich podziale na działki budowlane. Postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] marca 1985 r. zostało wszczęte na wniosek następczyni prawnej poprzedniej współwłaścicielki tej nieruchomości - A. W. Powodem stwierdzenia jej nieważności przez Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] listopada 2002 r. był brak przeprowadzenia rozprawy wymaganej przepisem art. 22 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.). Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] listopada 2002 r. wystąpiło Miasto S., podważając pogląd o konieczności zastosowania powyższego przepisu w postępowaniu odszkodowawczym, zatem dowodząc wadliwego stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] marca 1985 r., a tym samym rażącego naruszenia prawa decyzją z dnia [...] listopada 2002 r. Decyzje odmowne Ministra Infrastruktury z dnia [...] grudnia 2009 r. i z dnia [...] sierpnia 2010 r., zostały uchylone wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wa 2185/10, a to z uwagi na przyjęcie braku podstaw do stosowania przepisu art. 22 przywołanej ustawy z dnia 12 marca 1958 r. do postępowań w przedmiocie przejęcia nieruchomości na podstawie cytowanej ustawy z dnia 6 lipca 1972 r., zwłaszcza jej art. 5 ust. 2. Zatem w przekonaniu tego Sądu organ wywłaszczeniowy nie miał obowiązku przeprowadzenia rozprawy przed wydaniem decyzji z dnia [...] marca 1985 r. Wydając obecnie zaskarżone rozstrzygnięcia Minister doszedł do przekonania, że decyzja dotychczasowa (z dnia [...] listopada 2002 r.) nie jest dotknięta wadą z art. 156 § 1 K.p.a. W szczególności nie dopatrzył się przesłanki rażącego naruszenia prawa. W jego ocenie stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika S. z dnia [...] marca 1985 r. było zasadne, gdyż wydana ona została bez podstawy prawnej. Po myśli art. 5 ust. 2 cytowanej ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. nieruchomości objęte wydanym na jej podstawie zarządzeniem przechodziły na własność Państwa w terminie dwóch miesięcy od dnia wejścia jego w życie. Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 tej ustawy właścicielom należało się odszkodowanie, które wypłacane było na podstawie przepisów o wywłaszczaniu nieruchomości. Jak głosił przepis art. 8 ust. 8 i 9 powołanej ustawy z dnia 12 marca 1958 r. wysokość stawki odszkodowania za grunty miejskie ustalał naczelnik powiatu na podstawie wytycznych wojewody. Przeto odszkodowania te wypłacano w oparciu o wykazy odszkodowań, a nie na podstawie decyzji administracyjnych. Nie stosowano procedury wywłaszczeniowej uregulowanej w rozdziale 3 ustawy z 12 marca 1958 r. W konsekwencji czego uznał, iż decyzja dotychczasowa, mimo błędnego uzasadnienia, w ostateczności odpowiada prawu.