Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. II GSK 1059/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Anna Robotowska Sędzia del. WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. Spółki z o.o. w K.-K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 14 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Op 469/13 w sprawie ze skargi M. Spółki z o.o. w K.-K. na decyzję Zarządu Województwa Opolskiego z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. oddalił skargę M. Spółki z o.o. w K. - K. na decyzję Zarządu Województwa Opolskiego z dnia [...] sierpnia 2013 r. w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej.

Stan sprawy przyjęty przez Sąd I instancji przedstawiał się następująco:

W dniach od 5 do 7 grudnia 2011 r. Dyrektor Opolskiego Centrum Rozwoju Gospodarki w O. - Instytucja Pośrednicząca I stopnia - przeprowadził kontrolę planowaną na zakończenie realizacji projektu "Rozwój i dywersyfikacja działalności poprzez wzrost innowacyjności i wprowadzenie nowych usług" skarżącej spółki w miejscu jego realizacji. W sporządzonej informacji pokontrolnej stanowiącej wynik przeprowadzonej kontroli wskazano, że część wydatków związanych z realizacją tego projektu została poniesiona z naruszeniem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm., dalej: ustawa o swobodzie działalności gospodarczej), wobec czego wydatki te, w wysokości 392.128,00 złotych, uznano za niekwalifikowalne. Rozpoznając wniesione zastrzeżenia i uwagi skarżącej, Zarząd Województwa Opolskiego - Instytucja Zarządzająca Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa Opolskiego - potwierdziła zasadność stwierdzonych nieprawidłowości i dodatkowo uznała za niekwalifikowalne wydatki poniesione przez skarżącą w formie gotówkowej w kwocie 29.000,00 złotych. Ostateczną kwotą wydatków, jakie zostały uznane za niekwalifikowalne była kwota 421.128,00 złotych. W wyniku przekazania skarżącej drugiej wersji informacji pokontrolnej i wniesienia przez nią zastrzeżeń oraz uwag, Instytucja Pośrednicząca II stopnia wystosowała do spółki zalecenia pokontrolne, zatwierdzone przez Instytucję Pośredniczącą I stopnia, wzywając ją do zwrotu części dofinansowania w kwocie 240.042,96 złotych wraz z odsetkami. Wobec niedokonania zwrotu środków i upływu terminu do dokonania tej czynności, Instytucja Pośrednicząca II stopnia po raz kolejny wezwała skarżącą do zwrotu środków lub wyrażenia zgodny na pomniejszenie kolejnych płatności. Również to wezwanie pozostało bez odpowiedzi ze strony spółki.