Postanowienie NSA z dnia 22 kwietnia 2015 r., sygn. II FZ 130/15

Prawo pomocy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Bogusław Dauter po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia P. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Po 395/14 w przedmiocie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi P. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie odroczenia terminu płatności zaległości podatkowych postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

1. Postanowieniem z 21 stycznia 2015 r., I SA/Po 395/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił wniosek P. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

W argumentacji wniosku skarżący podał, że nie posiada znacznych dochodów. Aktualnie utrzymuje się przede wszystkim z wynagrodzenia za pracę w kwocie 1.600 zł brutto. Wcześniej był właścicielem dobrze działającej firmy, jednakże decyzją starosty zakazano mu prowadzenia działalności gospodarczej w formie stacji kontroli pojazdów, która była jego głównym źródłem utrzymania. Wskazał, że musi obsługiwać zaciągnięte w związku z funkcjonowaniem stacji kontroli pojazdów kredyty i umowy leasingowe (łącznie ok. 900.000 zł). Zobowiązania te spłaca z przychodów z dzierżawy części budynków, w których kiedyś prowadził działalność gospodarczą. Skarżący podał również, że mimo korzystnego dla niego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, którym uchylono w/w decyzję, nadal nie może uruchomić w/w obiektu w takiej formie jak przed 16 lipca 2010 r.