Wyrok NSA z dnia 17 marca 2015 r., sygn. I FSK 47/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Bartosz Wojciechowski (sprawozdawca), Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 2 października 2013 r. sygn. akt I SA/Op 407/13 w sprawie ze skargi P. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 29 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń oraz za okres od marca do czerwca 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 1200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 2 października 2013 r. (sygn. akt I SA/Op 407/13) po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi P. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 29 marca 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń oraz za okres od marca do czerwca 2005 r. oddalił skargę.

Przedstawiając stan faktyczny, Sąd I instancji podał, że Dyrektor Izby Skarbowej w O., decyzją z dnia 29 marca 2013 r. wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) - dalej jako: [O.p.] utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia 30 sierpnia 2012r. określającą P. G. (dalej jako: podatnik, strona, skarżący) w podatku od towarów i usług za styczeń, kwiecień, maj i czerwiec 2005r. zobowiązanie podatkowe w kwotach odpowiednio: 9.912 zł, 9.053 zł, 11.250 zł, 27.734 zł, a za marzec 2005r. kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 8.857 zł.

Rozpatrując sprawę w postępowaniu odwoławczym Dyrektor Izby Skarbowej ponownie przeprowadził dowód z przesłuchania świadka M. K., uwzględniając zarzut strony o wadliwym jego wcześniejszym przesłuchaniu. Z zeznań tych wynikało, że do obowiązków świadka jako prezesa Zarządu należało wyłącznie podpisywanie in blanco fikcyjnych faktur sprzedaży oleju napędowego i pobieranie codziennie pieniędzy z banku. Nie było mu wiadomo, kto wypisywał faktury sprzedaży oleju napędowego, kto był ich odbiorcą, skąd spółka nabywała paliwo, gdzie je magazynowano, jakim i czyim transportem było przewożone, czy sprzedaż oleju napędowego wykazanego na fakturach, które podpisywał, miała miejsce, czy spółka, w której był prezesem Zarządu, posiadała bazę magazynową przeznaczoną do magazynowania oleju napędowego oraz czy posiadała własne środki transportu. Nie była mu znana firma podatnika ani nie zna go też osobiście. Jednocześnie świadek zeznał, iż nie wie, czy transakcje pomiędzy I. sp. z o.o. a P. G. miały miejsce.