Wyrok NSA z dnia 29 października 2015 r., sygn. I FSK 634/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Sędzia WSA (del.) Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 29 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1413/13 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 12 września 2011 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2002 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego:

1.1. Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 12 września 2011 r. określającą B. K. (skarżący) zobowiązanie w podatku od towarów i usług za styczeń i luty 2002 r. Sąd wskazał, że organ kontroli skarbowej decyzją z 20 września 2010 r., po ponownym rozpatrzeniu sprawy, rozliczył skarżącemu VAT za październik - grudzień 2001 r. oraz styczeń i luty 2002 r., odmiennie od zadeklarowanego w uznaniu, że eksport w odniesieniu do transakcji udokumentowanych fakturami wystawionymi dla wskazanych kontrahentów był w rzeczywistości sprzedażą na terenie kraju na rzecz nieustalonych nabywców, a zatem brak było podstaw do zastosowania 0 % stawki VAT.

1.2. Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji w zakresie stycznia i lutego 2002 r. W zakresie rozliczenia za pozostałe miesiące wydał odrębne rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu wskazał, że posiadanie dokumentu SAD nie jest wystarczające do potwierdzenia eksportu towarów, dla którego trzeba spełnienia łącznie dwóch warunków: potwierdzenia przez graniczny urząd celny wywozu towaru z polskiego obszaru celnego i dokonania wywozu towarów w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, innych niż eksport i import towarów. Zdaniem organu odwoławczego, prawidłowo ustalono, że w sprawie nie miał miejsca eksport towarów w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej u.p.t.u.), gdyż jako nabywcy towarów figurują podmioty nieistniejące, bądź nieżyjące. Nie doszło zatem do zawarcia umowy sprzedaży. Organ odwoławczy zaakceptował pogląd, że w związku z tym, że w sprawie miało miejsce odpłatne wydanie na terytorium RP towaru nieustalonym kontrahentom, czynność ta podlega opodatkowaniu 22 % VAT.