Wyrok NSA z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. II FSK 2704/13

Brak wyraźnego i zindywidualizowanego tła faktycznego (rozumianego jako zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe), stanowiącego podstawę kwalifikacji prawnopodatkowej w ramach procesu wydawania interpretacji indywidualnej oznacza, że nie można zasadnie oczekiwać od organu podatkowego odpowiedzi na postawione pytania. Nie zachodzi wówczas brak w zakresie elementów wniosku (art. 169 § 1 ustawy Ord. pod.), lecz jego niedopuszczalność (art. 165a § 1 tej ustawy).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA (del.) Maciej Kurasz, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 17 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 232/13 w sprawie ze skargi S. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 23 stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy, 2) zasądza od S. W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy działającego z upoważnienia Ministra Finansów kwotę 280 (słownie: dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I.1. Wyrokiem z dnia 17 maja 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, sygn. akt I SA/Bd 232/13, w sprawie ze skargi S. W. uchylił postanowienie Ministra Finansów z dnia 23 stycznia 2013 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej.

I.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan sprawy wskazał, że we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca podała, że będąc osobą fizyczną jest akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej oraz będzie posiadała akcje imienne oraz na okaziciela tych spółek. Jako akcjonariusz będzie miała udział w jej zyskach, które otrzyma faktycznie na podstawie uchwały walnego zgromadzenia o wypłacie dywidendy. Spółka będzie osiągała dochody z podstawowej działalności operacyjnej, tj. ze sprzedaży towarów i usług oraz ze sprzedaży praw majątkowych. Zaistnieją także wszelkie inne zdarzenia gospodarcze skutkujące powstaniem zysków w spółce i zwiększeniem jej majątku, opisane w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010r. Nr 51, poz. 307; dalej jako u.p.d.o.f.). Zyski z działalności operacyjnej spółka będzie inwestowała w poniżej wskazanych formach. W trakcie działalności, w ramach inwestycji zysków osiągniętych z działalności operacyjnej, spółka będzie pomnażać osiągnięte zyski w postaci: 1) przechowywania ich na oprocentowanych rachunkach bankowych wykorzystywanych i niewykorzystywanych w ramach bieżącej działalności gospodarczej, 2) zakładania oprocentowanych oszczędnościowych lokat terminowych, zarówno w bankach, w których posiada obecnie rachunki bankowe jak i w innych bankach, w tym w bankach zagranicznych, 3) udzielania oprocentowanych pożyczek podmiotom trzecim jak i wspólnikom. Z tytułu dokonywania wskazanych inwestycji, spółka będzie osiągać zyski w postaci odsetek od kapitału znajdującego się na rachunku bankowym, lokacie terminowej lub pożyczonego.