Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2015 r., sygn. II FSK 2322/13

Warunek wynikający z art. 27 § 1 pkt 3 u.p.e.a. jest spełniony wówczas, gdy w poszczególnych pozycjach tytułu wykonawczego wskazana zostanie kwotowo wysokość odsetek, a także okres od którego odsetki są naliczane, ich charakter i stawka. Przepis ten nie nakłada obowiązku wskazywania przerw w naliczaniu odsetek.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA del. Tomasz Adamczyk, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2013 r. sygn. akt VIII SA/Wa 639/12 w sprawie ze skargi E. O. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt VIII SA/Wa 639/12) oddalił skargę E. O. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2012 r. w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego.

Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan sprawy wyjaśnił, że zaskarżonym postanowieniem Dyrektor Izby Skarbowej uchylił w całości postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z 7 grudnia 2011 r. Działając reformatoryjnie umorzył postępowanie egzekucyjne w części dotyczącej nienależnie naliczonych odsetek. W pozostałej części odmówił zaś umorzenia postępowania egzekucyjnego. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Dyrektor IS wskazał między innymi przepisy art. 59 § 1 pkt 2 - 3 oraz § 3 i 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.; dalej: u.p.e.a.). Wyjaśnił, że Naczelnik US ostateczną decyzją wymiarową z 20 września 2004 r. określił skarżącej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wrzesień 2000 r. w kwocie 1.244 zł. Z powodu nieuregulowania zobowiązania wynikającego z powyższej decyzji zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne wobec skarżącej. W ramach dokonanego zajęcia dłużnik zajętej wierzytelności (Bank) przekazał kwotę 4.501,14 zł, która następnie została rozdysponowana na 12 tytułów wykonawczych, na koszty egzekucyjne. Organ egzekucyjny podjął nadto szereg innych czynności egzekucyjnych, z których większość okazała się bezskuteczna. Na poczet dokonanego zajęcia z 6 sierpnia 2007 r. skarżąca przekazała kwotę 345.000 zł, z której w całości zaspokojona została należność objęta tytułem wykonawczym stanowiącym podstawę prowadzonej egzekucji w niniejszej sprawie.