Wyrok NSA z dnia 27 października 2015 r., sygn. II FSK 1891/13

Płatnik składek ZUS, opłacając z własnych środków zaległe składki w części, w jakiej powinny być sfinansowane z wynagrodzenia zleceniobiorcy, nie dokonuje żadnego świadczenia na jego rzecz. Zleceniobiorca nie uzyskuje z tego tytułu przysporzenia majątkowego skutkującego powstaniem dochodu podlegającego opodatkowaniu PIT.

Monitor Księgowego nr 1/2016

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia del. WSA Grażyna Nasierowska, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 marca 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 1/13 w sprawie ze skargi Z. S.A. w L. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 28 września 2012 r., nr ILPB1/415-903/11/12-S/TW w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 marca 2013r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w sprawie ze skargi Z.S.A. z siedzibą w Lubinie uchylił indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 28 września 2012r.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Spółka wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą o charakterze sportowym, polegającą na zarządzaniu drużyną piłkarską. Spółka zatrudnia zawodników na podstawie kontraktów o profesjonalne uprawianie sportu, którzy otrzymują wynagrodzenie podstawowe oraz nagrody za wyniki sportowe. Kontrakty te stanowią umowy cywilnoprawne, do których stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia. W związku z otrzymywaniem przez zawodników przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, Spółka jako płatnik pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych świadczeń. W latach 1999 - 2003 Spółka ustalała podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne zawodników bez uwzględnienia nagród za wyniki sportowe (za podstawę wymiaru składek przyjęto jedynie wynagrodzenie podstawowe). W ocenie ZUS, nagrody za wyniki sportowe zostały niesłusznie wyłączone z podstawy wymiaru składek i niepobrane składki musza zostać odprowadzone przez Spółkę w celu wykonania obowiązków płatnika (również za zawodników, z którymi Spółkę nie wiąże już żaden stosunek prawny). Spółka nie będzie dochodzić zwrotu kwot składek na ubezpieczenie społeczne w części należnej od zawodników.