Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2015 r., sygn. I FSK 2103/13

Ośrodek szkolenia spawaczy nie może zastosować 23 proc. VAT dla swoich usług. Podatkiem jest objęte tylko zorganizowanie egzaminu, i to tylko wtedy, gdy przeprowadza go instytucja zewnętrzna.

Gazeta Prawna nr 18/2015

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 lipca 2013 r. sygn. akt III SA/Gl 1007/13 w sprawie ze skargi P. S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Ministra Finansów na rzecz P. S. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organem.

1.1. Wyrokiem z 23 lipca 2013 r., sygn. akt III SA/Gl 1007/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił wydaną wobec P. S. interpretację indywidualną Ministra Finansów z 20 grudnia 2012 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

1.2. Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd I instancji podał, że we wniosku o wydanie tej interpretacji Skarżąca wskazała, iż jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi m. in. O. Usługi jakie świadczy nie są świadczone przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (art. 43 ust. 1 pkt 29b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054 ze zm., dalej jako: "u.p.t.u.") i nie są finansowane w całości ze środków publicznych (art. 43 ust. 1 pkt 29c u.p.t.u.). Odbiorcami usług są zarówno osoby fizyczne, firmy jak i Urzędy Pracy. Skarżąca świadczy usługi kształcenia zawodowego w formie kursów spawalniczych, po ukończeniu których uczestnicy mogą przystąpić do egzaminu i uzyskać uprawnienia do wykonywania prac spawalniczych wydane przez Instytut Spawalnictwa. Świadczy również usługę organizacji egzaminu w celu uzyskania uprawnień do wykonywania prac spawalniczych wydanych przez Urząd Dozoru Technicznego lub TUV czyli jednostek uprawnionych do wydawania świadectw egzaminacyjnych. Uczestnik kursu otrzymuje zaświadczenie o jego ukończeniu, książkę spawacza oraz świadectwo egzaminu. Obecnie Skarżąca współpracuje z trzema instytucjami (Instytut Spawalnictwa, Urząd Dozoru Technicznego, TUV) uprawnionymi do potwierdzania kwalifikacji osób na spawacza i tylko jedna z nich, Instytut Spawalnictwa wymaga odbycia kursu przed egzaminem. Instytut Spawalnictwa posługuje się swoim wewnętrznym programem szkoleniowym. Kursant wybiera, która jednostka egzaminacyjna ma potwierdzić jego uprawnienia. Jeżeli wybierze Instytut Spawalnictwa musi odbyć kurs narzucony przez tę instytucję, jeżeli natomiast wybierze TUV nie musi odbyć żadnego kursu aby podejść do egzaminu. Skarżąca zauważyła, że w normach spawalniczych określone są wymogi co do egzaminów spawalniczych, nie ma natomiast wytycznych dotyczących kursów spawalniczych. Podkreśliła, iż forma i zasady prowadzenia szkolenia mogą być ustalane indywidualnie, zgodnie z potrzebami klienta i jego umiejętnościami. W efekcie nie jest - jej zdaniem - właściwe użycie zwolnienia.