Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2015 r., sygn. II FSK 3191/14

Polska miała prawo do końca 2011 r. pobierać CIT od dywidend wypłacanych do Szwajcarii.

Gazeta Prawna nr 136/2015

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA (del.) Zbigniew Romała, Protokolant Monika Myślak-Kordjak, po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej C. [...] z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 113/14 w sprawie ze skargi C. [...] z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 19 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od C. [...] z siedzibą w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu kwotę 5 400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 2 czerwca 2014 r., I SA/Wr 113/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę C. SARL z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z 19 listopada 2013 r. w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2011.

2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym: skarżąca wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r. w kwocie, stanowiącej pobrany zryczałtowany podatek dochodowy według stawki 5% od wypłaconej na rzecz skarżącej przez C. sp. z o.o. z siedzibą w S. dywidendy. Zdaniem skarżącej, zryczałtowany podatek dochodowy został pobrany nienależnie, bowiem strona jako rezydent Szwajcarii spełniając warunki z art. 22 ust. 4, ust. 4a, ust. 4c pkt 2), ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej jako: "u.p.d.o.p.") miała prawo skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w tych przepisach. Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu na podstawie art. 207 oraz art. 233 § 1 pkt 1), w zw. z art. 72 § 1 pkt 2) i art. 75 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm. - dalej jako: "O.p.") oraz art. 3 ust. 2, art. 22 ust. 1, ust. 4 - 4c, ust. 6, art. 22a, art. 22b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm. - dalej jako: "u.p.d.o.p."), art. 10 ust. 2 lit. a) Konwencji między RP a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. nr 22, poz. 92 - dalej powoływana jako Konwencja), art. XII Protokołu między RP a Konfederacją Szwajcarską o zmianie konwencji między RP a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonego w Bernie dnia 2 września 991 r. (Dz. U. z 2011 r. nr 255, poz. 1533 - dalej powoływany jako Protokół), oświadczenia Rządowego z dnia 20 października 2011 r. w sprawie mocy obowiązującej sporządzonego w Warszawie dnia 20 kwietnia 2010 r. Protokołu między Rzeczpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską o zmianie Konwencji między RP a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Bernie dnia 2 września 1991 r. oraz Protokołu sporządzonego w Bernie dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 2011 r. nr 255, poz. 1534 - dalej jako Oświadczenie) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z 9 sierpnia 2013 r. odmawiającą skarżącej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2011 r.