Wyrok NSA z dnia 4 marca 2015 r., sygn. II FSK 331/13

Zwrot "okoliczności faktyczne" należy rozumieć w znaczeniu języka potocznego, jako zdarzenia, fakty lub wydarzenia zaistniałe w sensie fizycznym lub ich niewystąpienie. "Okolicznością faktyczną" nie może być zatem sam proces myślowy, wnioskowanie, związek pomiędzy różnymi okolicznościami faktycznymi czy też związek z przepisami prawa i jego wykładnią.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 28 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Bd 851/12 w sprawie ze skargi T. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, zaskarżonym wyrokiem z 28 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Bd 851/12 oddalił skargę T. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 3 sierpnia 2012 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Sąd wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 3012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej jako - "p.p.s.a."

Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy.

Skarżący wystąpił z wnioskiem o wznowienie postępowania podatkowego w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 maja 2006 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. Skarżący podniósł, że Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, decyzją z 12 listopada 2008 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w G. z 31 stycznia 2008 r., w przedmiocie określenia S. S., kontrahentowi skarżącego, zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. Na mocy tych decyzji pomniejszony został koszt uzyskania przychodu S. S. m.in. o faktury wystawione przez skarżącego w uznaniu, że dokumentują one zdarzenia, które w rzeczywistości nie miały miejsca. Prawidłowość decyzji potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 28 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2202/09. W ocenie skarżącego stanowiło to przesłankę wznowienia postępowania w trybie art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 - dalej jako "O.p.") a w konsekwencji do uchylenia w całości dotychczasowej decyzji i ponownego określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2004 r. z uwzględnieniem powołanych dokumentów.