Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. II FSK 50/13

Zarzut naruszenia przepisów postępowania tylko wtedy może odnieść zamierzony skutek, gdy skarżący wykaże, że uchybienie, którego dopuścił się Sąd pierwszej instancji przez niedostrzeżenie błędów organów podatkowych, mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Skarżący musiałby więc wskazać, jakich konkretnie dowodów w jego ocenie organy nie przeprowadziły, a ponadto że ich zaniechanie miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Stanisław Bogucki, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 września 2012 r. sygn. akt I SA/Po 394/12 w sprawie ze skargi P. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 i 2009 rok 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. D. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 19 września 2012 r., sygn. akt I SA/Po 394/12, mocą którego oddalono skargę P. D. (dalej: skarżący, strona) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 lutego 2012 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 i 2009 r.

W motywach orzeczenia Sąd podał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia 2 września 2011 r., działając na podstawie m.in. art. 21 § 1 pkt 1, § 3, art. 23 § 1 pkt 1, 23 § 3, art. 23 § 4 i § 5, art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60, ze zm., dalej: O.p.), art. 5a pkt 6, art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14 ust. 1, art. 24 ust. 2, art. 24a ust. 1, art. 24b ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 30c, art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 2 i ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176, ze zm., dalej: u.p.d.o.f.), określił skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w wysokości 2.781,00 zł oraz za 2009 r. w wysokości 3.752,00 zł.