Wyrok NSA z dnia 4 września 2014 r., sygn. II OSK 538/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia del. WSA Jerzy Siegień (spr.) Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 4 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wr 680/12 w sprawie ze skargi M. Ł. na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 7 grudnia 2012 r., sygn. akt II SA/Wr 680/12, oddalił skargę M. Ł. na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we Wrocławiu z dnia [...] sierpnia 2012 r., nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

Przedmiotowy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta Wrocławia postanowieniem z dnia [...] maja 2012 r., nr [...], działając na podstawie art. 119, art. 120 § 1, art. 121 § 5 i art. 122 § 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, ze zm.), nałożył na M. Ł. grzywnę w wysokości 33.188 zł w celu przymuszenia zobowiązanego do wykonania obowiązku wynikającego z ostatecznej decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta Wrocławia z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], nakazującej rozbiórkę budynku garażu wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że mając do wyboru nałożenie grzywny w celu przymuszenia lub orzeczenie o wykonaniu zastępczym rozbiórki na koszt i niebezpieczeństwo zobowiązanego, w pierwszej kolejności wybrał nałożenie grzywny, ponieważ daje to szansę wykonania rozbiórki przez zobowiązanego po niższych kosztach niż w drodze orzeczonego wykonania zastępczego. Organ wyjaśnił też sposób w jaki obliczył wysokość grzywny, na podstawie art. 121 § 5 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.