Wyrok NSA z dnia 20 maja 2014 r., sygn. I OSK 2600/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Banasiewicz (spr.) sędzia NSA Irena Kamińska sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant starszy asystent sędziego Kamil Buliński po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. F. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 95/12 w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia od A. F. na rzecz Ministra Skarbu Państwa kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 95/12 oddalił skargę A. F. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Minister Skarbu Państwa decyzją z dnia [...] listopada 2011 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania A. F. od decyzji Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] października 2011 r., nr [...] odmawiającej potwierdzenia A. F. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez J. F. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu decyzji podano, że wnioskiem z dnia 17 listopada 2005 r. A. F. wystąpiła o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez M. F. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Do wniosku strona dołączyła orzeczenie Państwowego Urzędu Repatriacyjnego, Oddział we Wrocławiu z dnia 14 września 1945 r., nr [...], z którego wynika, że M. F. pozostawiła w miejscowości O. w byłym województwie tarnopolskim, nieruchomość, na którą składały się: 29 ha ziemi ornej, w tym 2 ha sadu, 1,5 ha szkółek drzew owocowych, dom mieszkalny piętrowy, murowany, kryty blachą, 12-izbowy, o wymiarach 12 x 18 m, młyn turbinowo-wodny oraz zabudowania gospodarcze. Ponadto załączono również postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabryczna Wydział I Cywilny z dnia 27 marca 1991 r., sygn. akt I Ns 1360/90, z którego wynika, że spadek po M. F. nabyły dzieci A. F. i A. F. po 1/2 części każde z nich.