Wyrok NSA z dnia 13 marca 2014 r., sygn. II OSK 2503/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Masternak-Kubiak del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska-Pellegrino po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2012 r. sygn. akt VII SA/Wa 25/12 w sprawie ze skargi T.S. i J.S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2011 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 maja 2012 r., sygn. akt VII SA/Wa 25/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi T.S. i J.S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2011 r. znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w punkcie I. uchylił zaskarżoną decyzję; w punkcie II. stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; w punkcie III. zasądził od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz T.S. i J.S. kwotę 460 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd I instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Starosta Warszawski Zachodni decyzją z dnia [...] lipca 2008 r., Nr [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił [...] Sp. z o. o. z siedzibą w Starych Babicach pozwolenia na budowę budynku biurowo-magazynowego wraz z instalacjami wewnętrznymi i zagospodarowaniem terenu oraz szambem szczelnym i zjazdem na drogę powiatową na dz. nr ewid. A obr. Bronisze, ul. Ś., gm. Ożarów Mazowiecki.

Pismem z dnia 18 kwietnia 2011 r. T.S. i J.S. wnieśli o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji twierdząc, że została wydana z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego, gdyż działka inwestora znajduje się na obszarze stanowiska archeologicznego, a inwestor nie legitymował się pozwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie badań archeologicznych w związku z projektowanym budynkiem. Ponadto, zdaniem skarżących, decyzja Starosty Warszawskiego Zachodniego zapadła z naruszeniem art. 39 ust. 1 Prawa budowlanego w związku z § 22 ust. 2 miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 6 marca 2007 r. Nr 52/07 z sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Ożarów Mazowiecki dla obszaru Ożarów Wieś - Bronisze - Jawczyce (Dz. Urzęd. Woj. Mazowieckiego z dnia 16 czerwca 2007 r. Nr 111, poz. 2860).