Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2014 r., sygn. II OSK 180/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Kamiński (spr.) Sędziowie NSA Andrzej Gliniecki del. NSA Jerzy Stankowski Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Kuberska-Pellegrino po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2014r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej R. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 października 2012 r. sygn. akt II SA/Ol 538/12 w sprawie ze skargi R.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 14 maja 2012 r. nr SKO.64.4.2012 w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie składania gruzu i darniny na przepuście odprowadzającym wodę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 25 października 2012 r., sygn. akt II SA/Ol 538/12, oddalił skargę R. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 14 maja 2012 r., nr SKO.64.4.2012, w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie składowania gruzu i darniny na przepuście odprowadzającym wodę. W motywach wyroku Sąd powołał się na następujący stan sprawy:

W dniu 1 lutego 2011 r. do Urzędu Gminy Szczytno wpłynęło pismo R. K., będącego właścicielem północnej części jeziora Sawica, położonej w gminie Pasym, w którym stwierdził on, iż K. K., właścicielka południowej części jeziora, położonej w gminie Szczytno dopuściła się zasypania odpadami budowlanymi, ziemią i darniną przepustów odprowadzających wodę z jeziora, uniemożliwiając jej odpływ. R. K. stwierdził, że działanie to doprowadziło do pogorszenia staniu ekologicznego zbiornika, co objawiało się śnięciem ryb. Pismem z dnia 26 lutego 2011 r. K. K. przedstawiła swoje stanowisko w sprawie, wskazując, że wysypany gruz i darnina stanowią zabezpieczenie przepustu przed gwałtownym obniżeniem się poziomu wody w jeziorze, które położone jest wyżej niż przyległy do niego teren.

Po uprzednim wszczęciu i przeprowadzeniu postępowania organ I instancji ostatecznie decyzją z dnia 29 grudnia 2011 r., znak : RR.OŚ.6236.10.2011, umorzył postępowanie administracyjne w sprawie składowania gruzu i darniny na przepuście odprowadzającym wodę z jeziora Sawica. W uzasadnieniu organ wskazał, że w trakcie prowadzonego postępowania zmierzano do ustalenia, jaki charakter mają gruz i darnina, które zostały naniesione na brzegi jeziora, którego współwłaścicielami są R. K. i K. K.. Podniesiono, iż wobec zróżnicowanego stanowiska stron, powołano biegłego, który miał wydać opinię w przedmiocie składowania gruzu i darniny na przepuście odprowadzającym wodę z jeziora Sawica, i wypowiedzieć się czy wykorzystane przy budowie zapory materiały mogą mieć zastosowanie przy wykonywaniu tego typu urządzeń i wywołują negatywny wpływ na środowisko wodne. W dniu 3 listopada 2011r. dokonano oględzin miejsca, na podstawie których biegły wydał przedmiotową opinię. W toku oględzin stwierdzono, że brzegi jeziora w miejscu, gdzie występuje różnica poziomów i w konsekwencji przelewa się woda wyłożone są gruzem budowlanym. W sporządzonej opinii biegły stwierdził, że przetamowanie jest budowlą wodną, wykonaną z kawałków cegły, gruzu i elementów betonowych, zaś na koronie przetamowania wykonany jest przelew zbudowany z desek. Biegły wskazał, iż art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. 2001 r. Nr 115, poz. 1229 ze zm.) zabrania wprowadzania do wód odpadów, jednakże ustęp ww. przepisu stanowi, że zakaz ten nie dotyczy wykorzystania gruzu, mas ziemnych oraz skalnych przy wykonywaniu robót związanych z utrzymaniem lub regulacją wód, a także lokalizowania inwestycji gospodarki rybackiej. Biegły stwierdził, że ze względu na małe piętrzenie i wykorzystywanie jeziora w celach rybackich dopuszczalne jest użycie elementów materiałów budowlanych do konstrukcji budowli. Biegły wskazał, że przetamowanie nie ma negatywnego wpływu na stan ekologiczny jeziora, a wykonane przetamowanie nie wywołało szkody w części jeziora należącej do R. K.. Organ pierwszej instancji stwierdził, że przetamowanie spełnia określoną funkcję, a wykorzystanie gruzu i kawałków cegieł do jego zbudowania nie jest składowaniem odpadów w miejscach do tego nie przeznaczonych. Wobec powyższego, prowadzenie postępowania administracyjnego na podstawie art. 34 ustawy o opadach uznano za bezprzedmiotowe i orzeczono jego umorzenie.