Wyrok NSA z dnia 3 września 2014 r., sygn. I OSK 950/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec del. NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant starszy asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 3 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Ministra Edukacji Narodowej oraz Związku Nauczycielstwa Polskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 listopada 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 1602/13 w sprawie ze skargi Zakładu [...] sp. z o.o. w C. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie wydania zezwolenia na założenie gimnazjum pod nazwą "Gimnazjum w [...]" 1. oddala skargi kasacyjne; 2. zasądza od Ministra Edukacji Narodowej oraz od Związku Nauczycielstwa Polskiego na rzecz Zakładu [...] sp. z o.o. w C. kwoty po 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 27 listopada 2013 r., II SA/Wa 1602/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną przez Zakład [...] sp. z o.o. w C. decyzję Ministra Edukacji Narodowej z [...] lipca 2013 r., nr [...] i decyzję organu I instancji w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Cieszanów z [...] marca 2012 r., nr [...] w przedmiocie wydania zezwolenia spółce komunalnej na założenie od dnia 1 września 2012 r. na czas nieokreślony gimnazjum pod nazwą "Gimnazjum w D.".

W uzasadnieniu, Sąd I instancji wskazał, że organ stwierdził nieważność na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. uznając, że decyzja Burmistrza wydana została bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest nowym i samodzielnym postępowaniem zmierzającym do ustalenia, czy nastąpiło m.in. rażące naruszenie prawa, czy też naruszenie zwykłe. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., będące podstawą stwierdzenia nieważności decyzji, stanowi kwalifikowaną postać naruszenia prawa i nie może być interpretowane rozszerzająco.