Wyrok NSA z dnia 15 maja 2014 r., sygn. I OSK 2730/12

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak - Kubiak Sędziowie NSA Arkadiusz Despot - Mładanowicz del. NSA Janusz Furmanek (spr.) Protokolant asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Gl 253/12 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 lipca 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] grudnia 2011 r. (znak [...]) w przedmiocie odszkodowania za nieruchomość zajętą pod drogę publiczną oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Wnioskiem z dnia 8 grudnia 2005 r. Gmina L. zwróciła się do Wojewody Śląskiego o wydanie decyzji stwierdzających nabycie przez Gminę z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości położonych w L., zajętych pod wymienione we wniosku drogi publiczne, a będących własnością osób fizycznych. W wyniku tego wniosku Wojewoda Śląski wydał m.in. decyzję z [...] lipca 2007 r., którą stwierdził nabycie z mocy prawa, z dniem 1 stycznia 1999 r., przez Gminę L. nieruchomości zajętej pod ulicę K., oznaczonej w ewidencji jako działka [...] o pow. 178 m2, stanowiącej w dniu 31 grudnia 1998 r. własność E. K.. W podstawie prawnej decyzji wskazano przepis art. 73 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133, poz. 872 ze zm.) [dalej: ustawa - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną].

Jak dalej wskazał sąd meriti, z treści pisma Burmistrza L. z 12 stycznia 2009 r. wynikało, że E. K. pismem z 30 grudnia 2008 r., którego brak jest w aktach niniejszej sprawy, zwrócił się o wypłatę odszkodowania za grunt zajęty pod drogę. Kolejnym pismem z 12 lutego 2009 r., określonym jako wniosek i skierowanym do Starosty B., wniósł o wydanie decyzji o wysokości odszkodowania za działkę nr [...]. Wobec informacji organu, że jego roszczenie o odszkodowanie wygasło z dniem 31 grudnia 2005 r., kolejnym pismem z 3 lutego 2011 r. zawnioskował o ustalenie dla Gminy L. odszkodowania za przedmiotową działkę. Podał, że gmina wszczęła postępowanie dotyczące nabycia działki za odszkodowaniem przed 31 grudnia 2005 r., zanim roszczenie wygasło, wobec czego stał się stroną postępowania. W piśmie z 7 marca 2011 r. wskazał, że skoro gmina wystąpiła z wnioskiem w trybie art. 73 ust. 1 ustawy, określając w nim wszystkie dane działki i poprzedniego właściciela, to zbędne było składanie ponownego wniosku o odszkodowanie, powielającego te same dane w już rozpoczętym postępowaniu administracyjnym, zainicjowanym przed wygaśnięciem roszczenia.