Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2014 r., sygn. II OSK 2856/12

Dnia 23 kwietnia 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 1972/11 w sprawie ze skargi K. M. na uchwałę Rady Gminy Michałowice z dnia 28 marca 2011 r. nr V/26/2011 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 1972/11 oddalił skargę K. M. na uchwałę Rady Gminy Michałowice z dnia 28 marca 2011 r. nr V/26/2011 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że skarżący, po bezskutecznym wezwaniu Rady m.st. Warszawy do usunięcia naruszenia prawa, wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały z dnia 28 marca 2011 r., nr V/26/2011 zatwierdzającej Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Michałowice w części, w której zakazała w pkt 9.3 lokalizacji zabudowy na nieruchomościach należących do skarżącego, oznaczonych numerami ew. [...],[...],[...] i [...], położonych na obszarze oznaczonym w studium symbolem ZN. W ocenie skarżącego, uchwała ta w odniesieniu do jego działek podjęta została z naruszeniem art. 140 Kc, artykułów 21 ust. 1, 32 ust. 1 i 64 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 2 pkt. 1, 6 i 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, określanej dalej - u.p.z.p. Upatrywał tego w ustaleniach Studium, pozwalających aby nieruchomości sąsiednie znajdujące się również w bliskiej odległości od rzeki Utrata zostały zaliczone do kategorii M2, pozwalającej na zabudowę jednorodzinną, podczas gdy jego nieruchomości pozbawiono takiej możliwości. W piśmie procesowym z dnia 8 czerwca 2012 r. pełnomocnik skarżącego zarzucił dodatkowo brak podstaw w obecnym stanie prawnym do uwzględniania w studium obszarów zagrożonych powodzią, skoro nie wynika to z art. 88f ust. 5 ustawy Prawo wodne. Jednocześnie stwierdził, iż położenie przedmiotowych działek na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią i tak nie stanowiłoby podstawy do wyłączenia na nich możliwości realizacji zabudowy, z uwagi na instytucję zwolnienia od zakazów, przewidzianą w art. 88l ust. 2 ustawy Prawo wodne. Studium nie może więc wprowadzać dalej idących ograniczeń prawa własności niż przepisy ustawowe. Jednocześnie stwierdził, że przedmiotowe działki nie znajdują się na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią wg. przepisów obecnie obowiązujących, czy też na terenie dotychczas określanym jako obszar bezpośredniego zagrożenia powodzią. W ocenie pełnomocnika skarżącego jedynie niewielka część przedmiotowych działek znajduje się w części graficznej Studium na takim właśnie terenie. Objęcie ich więc w całości strefą oznaczoną symbolem ZN naruszyło zasadę proporcjonalności, wynikającą z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.