Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2014 r., sygn. II OSK 2855/12

Dnia 23 kwietnia 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Stahl /spr./ sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant starszy sekretarz sądowy Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. K.-M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 czerwca 2012 r. sygn. akt IV SA/Wa 1970/11 w sprawie ze skargi A. K.-M. na uchwałę Rady Gminy Michałowice z dnia 28 marca 2011 r. nr V/26/2011 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 13 czerwca 2012 r., sygn. akt IV SA/Wa 1970/11 oddalił skargę A. K.-M. na uchwałę Rady Gminy Michałowice z dnia 28 marca 2011 r. nr V/26/2011 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że skarżąca po bezskutecznym wezwaniu Rady m.st. Warszawy do usunięcia naruszenia prawa, wniosła o stwierdzenie nieważności uchwały z dnia 28 marca 2011 r., nr V/26/2011 zatwierdzającej Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Michałowice w części, w której zakazała w pkt 9.3 lokalizacji zabudowy na nieruchomości należącej do skarżącej, oznaczonej nr ew. [...], położonej na obszarze oznaczonym w studium symbolem ZN. W ocenie skarżącej, uchwała ta w odniesieniu do jej działki podjęta została z naruszeniem art. 140 Kc, artykułów 21 ust. 1, 32 ust. 1 i 64 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 1 ust. 2 pkt. 1, 6 i 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, określanej dalej - u.p.z.p. Upatrywała tego w ustaleniach Studium, pozwalających aby nieruchomości sąsiednie znajdujące się również w bliskiej odległości od rzeki Utrata zostały zaliczone do kategorii M2, pozwalającej na zabudowę jednorodzinną, podczas gdy jej nieruchomość pozbawiono takiej możliwości. W piśmie procesowym z dnia 8 czerwca 2012 r. pełnomocnik skarżącej zarzucił dodatkowo brak podstaw w obecnym stanie prawnym do uwzględniania w studium obszarów zagrożonych powodzią, skoro nie wynika to z art. 88f ust. 5 ustawy Prawo wodne. Jednocześnie stwierdził, iż położenie przedmiotowej działki na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią i tak nie stanowiłoby podstawy do wyłączenia na niej możliwości realizacji zabudowy, z uwagi na instytucję zwolnienia od zakazów, przewidzianą w art. 88I ust. 2 ustawy Prawo wodne. Studium nie może więc wprowadzać dalej idących ograniczeń prawa własności niż przepisy ustawowe. Jednocześnie stwierdził, że przedmiotowa działka nie znajduje się na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią wg przepisów obecnie obowiązujących, czy też na terenie dotychczas określanym jako obszar bezpośredniego zagrożenia powodzią. W ocenie pełnomocnika skarżącej, jedynie niewielka część przedmiotowej działki znajduje się w części graficznej Studium na takim właśnie terenie. Objęcie jej więc w całości strefą oznaczoną symbolem ZN naruszyło zasadę proporcjonalności, wynikającą z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.