Wyrok NSA z dnia 13 marca 2014 r., sygn. II OSK 2541/12

Dnia 13 marca 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz /spr./ sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. NSA Zdzisław Kostka Protokolant sekretarz sądowy Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej D.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 marca 2012 r. sygn. akt VII SA/Wa 1106/11 w sprawie ze skargi D.N. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2011 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

II OSK 2541 / 12

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 marca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. N. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2011 r., utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] grudnia 2010 r., którą odmówiono uchylenia decyzji ostatecznej z dnia [...] lipca 2007 r. w przedmiocie wykonania robót budowlanych polegających na zamurowaniu pięciu istniejących otworów okiennych w ścianie budynku mieszkalnego.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, iż A. N. rozpoczął realizację budynku mieszkalnego na podstawie decyzji Naczelnika Gminy W. z dnia [...] sierpnia 1973r. zatwierdzającej projekt budowlany przewidujący wykonanie pięciu okien w ścianie zbliżonej na mniej niż 3 m do granicy nieruchomości. Następnie decyzją z dnia [...] kwietnia 1978 r. Naczelnik Gminy W. uchylił powyższą decyzję.

Decyzją z dnia [...] maja 2005 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krapkowicach umorzył wszczęte z urzędu postępowanie dotyczące wykonania otworów okiennych, zaś decyzją z dnia [...] września 2005 r. Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie. Obie powyższe decyzje zostały uchylone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 22 grudnia 2005 r. (II SA/Op 393/05) z uwagi na braki w materiale dowodowym.