Wyrok NSA z dnia 4 lutego 2014 r., sygn. II OSK 830/13

Dnia 4 lutego 2014 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.), sędzia NSA Małgorzata Stahl, sędzia del. WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 4 lutego 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skarg kasacyjnych A.M. oraz Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 listopada 2012 roku sygn. akt IV SA/Wa 270/12 w sprawie ze skargi A.M. na uchwałę Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z dnia [...] października 2011 roku nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty recyklingowej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi A.M. (dalej jako "skarżący") uchylił zaskarżoną uchwałę Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej z [...] października 2011 r. w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty recyklingowej.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że wnioskiem z 28 lutego 2007 r. skarżący wystąpił do Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o zwrot opłaty recyklingowej w kwocie 500 zł wniesionej na konto Funduszu 27 lutego 2007 r. w związku z dokonaniem wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu. Skarżący podał, że 23 lutego 2007 r. wprowadził na terytorium Polski, zakupiony w Holandii, używany pojazd, zaś 27 lutego 2007 r. uiścił wymaganą opłatę recyklingową.

W ocenie skarżącego przepis art. 12 ust. 2 ustawy z 25 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. Nr 25, poz. 202 ze zm. - dalej jako "ustawa o recyklingu") w zakresie obowiązku uiszczenia opłaty w wysokości 500 zł pozostaje w sprzeczności z art. 25 i 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z którymi niedopuszczalne jest nakładanie ceł importowych, jak również bezpośrednio lub pośrednio podatków wewnętrznych jakiejkolwiek natury wyższych od tych, które nakładane są bezpośrednio lub pośrednio na podobne produkty krajowe. Analogiczna opłata nie jest uiszczana w przypadku nabywania pojazdu używanego w kraju, co wskazuje na różnicowanie ponoszonych obciążeń. Podniósł, że zgodnie z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP prawo organizacji międzynarodowej jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami. Zasady te stosuje się do stanowionego przez Wspólnoty Europejskie prawa pierwotnego (jakim są Traktaty), jak i do prawa pochodnego (np. rozporządzenia). Natomiast dyrektywy nie wywołują skutków bezpośrednich, ponieważ adresowane są z istoty swojej do państw - członków Wspólnot Europejskich. Dyrektywy powodują więc, że organy stosujące prawo powinny interpretować przepisy prawa wewnętrznego w świetle brzmienia i celów dyrektywy. Ponadto skarżący również podniósł, że zasady, według których nakładana jest opłata recyklingowa naruszają także art. 5 ust. 4 dyrektywy 2000/53/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 18 września 2000 r. w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. L. nr 269 z 21.10.2010 - dalej jako "dyrektywa"), zwracając uwagę, że w jej świetle w związku z regulacjami art. 410b ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r., Nr 25 poz. 150 ze zm., dalej jako "p.o.ś."), to właściciel pojazdu ponosi koszty recyklingu, co jest niezgodne z zasadami wskazanymi w dyrektywie.