Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2014 r., sygn. II GSK 1532/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia NSA Stanisław Gronowski Sędzia del. WSA Zbigniew Czarnik (spr.) Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. W. z dnia 13 lutego 2013 r. sygn. akt II SA/Go 753/12 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Zarządu Województwa L. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dofinansowania realizacji projektu 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Zarządu Województwa L. z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...]; 3. zasądza od Zarządu Województwa L. na rzecz B. K. 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. W. (dalej: WSA w G. W. lub Sąd I instancji) wyrokiem z dnia 13 lutego 2013 r. o sygn. akt II SA/Go 753/12 oddalił skargę B. K. na decyzję Zarządu Województwa L. z dnia [...] lipca 2012 r., nr [...] o zwrocie dofinansowania realizacji projektu.

I

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Sąd I instancji przyjął za podstawę rozstrzygnięcia następujące ustalenia.

W dniu [...] sierpnia 2009 r. pomiędzy B. K. (beneficjentka) a Województwem L. jako Instytucją Zarządzającą L. Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 2007-2013 została zawarta umowa o dofinansowanie projektu pn. "Uruchomienie hotelu [...]". Wartość projektu wyniosła 4.880.000 zł, w tym wydatki kwalifikowalne 4 mln zł. Dofinansowanie było wypłacane w transzach, na wniosek beneficjentki.

W dniu [...] marca 2011 r. Instytucja Zarządzająca, mając na uwadze wyniki kontroli realizacji projektu, przeprowadzonej w dniach [...] lipca 2010 r., rozwiązała z beneficjentką umowę o dofinansowanie projektu.

Decyzją z dnia [...] lipca 2012 r. Zarząd Województwa L. na podstawie art. 211 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.), dalej: u.f.p. oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), dalej: k.p.a. utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] zobowiązującą B. K. do zwrotu środków finansowych w łącznej wysokości 1.900.000 zł wraz z odsetkami jak dla zaległości podatkowych, udzielonych umową o dofinansowanie projektu z dnia [...] sierpnia 2009 r., jako wykorzystanych niezgodnie z przeznaczeniem, z naruszeniem procedur i pobranych nienależnie. Z uzasadnienia decyzji organu II instancji wynika, że wydatek objęty fakturą VAT nr [...] r. z dnia [...] kwietnia 2009 r., dotyczący montażu szyny ściany mobilnej, nie mieścił się w żadnej kategorii wydatków projektu. Ponadto, beneficjentka na podstawie faktury VAT nr [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r. wydatkowała kwotę 30.000 zł tytułem zaliczki na roboty budowlane (przelew z dnia [...] marca 2009 r.) przed [...] marca 2009 r., czyli przed dniem, w którym było możliwe rozpoczęcie realizacji projektu, a to stanowiło wydatek poniesiony przed datą kwalifikowalności. Obydwa wskazane uchybienia organ II instancji zakwalifikował jako wykorzystanie środków niezgodnie z przeznaczeniem, co było naruszeniem art. 211 ust. 1 pkt 1 u.f.p. Organ odwoławczy ustalił, że beneficjentka nie wywiązała się z obowiązku prawidłowego wyboru ofert, składanych przez wykonawców w toku realizacji projektu, ponieważ nie przedłożyła żadnych ofert. Dokumentację w tym zakresie, uzupełnioną pismami z dnia [...].10.2010 r. oraz [...].11.2010 r., organ uznał za niewiarygodną i nie ocenił jako dowodu w sprawie, bo stała ona w sprzeczności z oświadczeniem beneficjentki z dnia [...] sierpnia 2010 r., że zniszczyła dowody potwierdzające wywiązanie się z obowiązków wypływających z § 9 ust. 5 umowy o dofinansowanie projektu. Beneficjentka nie prowadziła także odrębnej ewidencji księgowej i nie oznaczyła projektu w wymagany sposób. Uchybienia te stanowiły wykorzystanie środków z naruszeniem procedur, co było naruszeniem art. 211 ust. 1 pkt 2 u.f.p. Powołując się na opinię biegłego, organ odwoławczy stwierdził, że projekt wymagał dokumentacji oceny oddziaływania na środowisko, której beneficjentka nie przedłożyła, co skutkowało uznaniem, że środki zostały pobrane nienależnie, a więc bez podstawy prawnej w rozumieniu art. 211 ust. 1 pkt 3 u.f.p.