Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. II FSK 2624/14

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 172/12 w sprawie ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 5 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu na rzecz A. B. kwotę 2817 (słownie: dwa tysiące osiemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 16 maja 2012 r., I SA/Wr 172/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę A. B. (zwanej dalej skarżącą) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 5 grudnia 2011 r.

w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2008 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez sąd pierwszej instancji wynika,

że w następstwie uzyskania informacji o dokonaniu przez skarżącą w dniu 25 listopada 2008 r. darowizny na rzecz syna w wysokości 380.000 zł organ pierwszej instancji wezwał stronę do przedłożenia dowodów świadczących o uzyskiwaniu dochodów. Wobec bierności skarżącej organ pierwszej instancji ustalił wysokość dochodów skarżącej w latach 1998 - 2007 w oparciu o dane wynikające z deklaracji PIT-40A. Dokonując wyliczeń organ ustalił, że skarżąca wraz z mężem nie mieli wystarczającej ilości środków pieniężnych na swoje utrzymanie i nie dał wiary, aby na koniec 1995 r. zgromadzili oszczędności w kwocie 250.000 zł. Na taką okoliczność wskazała skarżąca w piśmie z dnia 12 grudnia 2010 r. W konsekwencji