Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. II FSK 3047/12

Jeżeli stan techniczny budynku jest katastrofalny i grozi zawaleniem, bez odwoływania się do prawa budowlanego należy stwierdzić, że nie może tam być prowadzona działalność gospodarcza ze względów technicznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia WSA (del.) Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "T." sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 lipca 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 462/12 w sprawie ze skargi "T." sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 30 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2006 rok 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "T." sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 27 lipca 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 462/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę T.Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z 30 grudnia 2011 r. w przedmiocie określenia skarżącej zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2006 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego do wyrokowania przez Sąd I instancji wynikało, że decyzją z 2 listopada 2011 r. Prezydent Miasta L. określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2006 r. w wysokości 75.695 zł.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi utrzymując w mocy decyzję organu I Instancji wskazało, że w sprawie niespornym jest, że w badanym okresie spółka była użytkownikiem wieczystym i właścicielem gruntów oraz właścicielem budynków i budowli. Spór dotyczył natomiast kwalifikacji obiektu zlokalizowanego przy ul. [...] (budynek czterokondygnacyjny nr 2), który zdaniem skarżącej nie stanowił budynku w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm., zwanej dalej - "u.p.o.l.").